ΠΩΣ ΑΓΑΠΗΣΑΤΕ ΤΑ bonsai?(Ιστοριούλες-αναμνήσεις)

[marios]

Καρατε κιντ αυτή η ταινία με στιγμάτισε! [img]http://www.picgifs.com/graphics/l/laugh ... 320375.gif[/img]

[Livstaras]

Και εγώ πρώτη φορά που είδα bonsai ήταν στο καράτε κιντ και θυμάμαι μου είχε αρέσει πολύ. Βεβαία τότε έμενα ακόμα Χίο και επειδή με ανάγκαζαν οι δικοί μου να πηγαίνω στα χωράφια μας όταν έβλεπα χώμα έβγαζα καντήλες. Αφού έφυγα για σπουδές ήμουν αποφασισμένος να μην ασχοληθώ με κανένα είδους φυτό και το κατάφερα για αρκετά χρονιά. Ήμουνα από τους ανθρώπους που με άνεση θα ξέραιναν και κάκτο.[img]http://www.bonsaiforum.gr/images/smilie ... _smile.gif[/img]
Τα χρονιά περάσαν και μετακόμισα στο σπίτι που μένω τώρα, που είχε ένα μικρο κήπο, παρατημένο για χρονιά, με μια τριανταφυλλιά σχεδόν ξερή και κάτι μισοκακόμοιρα πυξάρια να προσπαθούν να κρατηθούν στη ζωή. Δεν ξέρω πως έγινε άλλα αυτά τα πυξάρια αποφάσισα να τα σώσω και μαζί με αυτά να φτιάξω λίγο τον κήπο μου και να μην τον κάνω πάρκινγκ όπως αρχικά ήθελα.
Το μικρόβιο του bonsai μου μπήκε όταν μου έφεραν μια τούγια για δώρο. Το ταμπελάκι από το φυτώριο έγραφε γιουνίπερος και είπα να ψάξω στο ίντερνετ για να δω που θα το φυτέψω. Τότε είδα απίστευτες φωτογραφίες από bonsai και αυτό ήταν, μετά βρήκα το forum, και την πάτησα για τα καλά.
Χάρη στην βοήθεια σας, έχω μάθει πολλά όχι μόνο για τα bonsai άλλα για τα φυτά γενικότερα και θα ήθελα να να σας ζητήσω συγγνώμη αν σας πρήζω και να σας ευχαριστήσω όλους ακόμα μια φορά για την υπομονή που δείχνετε με όλες τις ερωτήσεις μου.

ΥΓ. Η φετινή χρονιά είναι η καλύτερη στα 3 χρονιά που φροντίζω τον κηπάκο μου. Μπορεί να γίνομαι καλύτερος κηπουρός, μπορεί να ευνοούν οι συνθήκες, ποιος ξέρει. Έτσι ήταν πριν 4 μέρες, μακάρι να μπορούσα να σας στείλω και την μυρωδιά του. Ελπίζω και τα bonsai μου να εξελιχθούν έτσι σε 3 χρονιά.[img]http://www.bonsaiforum.gr/images/smilie ... cheers.gif[/img]

[mpatellas]

1999-2000 περιπου........ Mega channel ......karate kid 3 ........ Αρχιζει ο ντανιελ λαρουσο να ασχολειται με τα μικροσκοπικα δεντρα ........ Και ο μιστερ μιγιακι περιθαλπτει ενα μπονσαι που ειχσ φερει απο την οκιναουα και το χε σπασει ο ντανιελ.....αυτο ηταν η αρχη....... Μπηκα στο ιντερνετ κα αρχισα να ψαχνω ....το μονο ελληνικο σαιτ που βρηκα τοτε tsamis aqouarioum..... Μεχρι το 2003 δεν ειχα δεντρακι ......τοτε στην σαμο που ημουν αγορασα 2 απο τα λιντλ.....ξεραθηκαν......οταν ξαναβαλαν παλι αλλα δυο......πανε και αυτα.........το αφησα......2007 μεταθεση στο αγρινιο και ο πατερας μου ειχε ξεριζωσει περιπου 1000αγριελιες για να τις κεντρωσει και να τις κανει φυτωρια για να φυτεψουμε ενα χωραφι......... Ξαφνικα εκει πεταγμενα καποια δεντρακια στα οποια δεν ειχε πιασει το μπολι........και μου μπαινει παλι η ιδεα.......τα περνω τα φυτευω σε γλαστρες και λεω καποια στιγμη θα τα κανω..........και ετσι φτανει το 2014 .......σε μια γλαστρα βρισκω μια ελια απο σπορο αγνωστο πως......αρχιζω διαβασμα βρισκω ενα χωμα που ηταν για μπονσαι βρησκω και κατι γλαστρες σε τιμη ευκαιριας και να μαι!!!!!!!!!!

[DimosA]

Αφού "βρήκα" και αυτό το θέμα ας γράψω και εγώ την ιστορία μου.

Μου άρεσαν τα λουλούδια γενικά... Οι γλάστρες και τα δέντρα... Ήθελα ένα πράσινο μπαλκόνι να πίνω τον καφέ μου. Και να βλεπω την ομορφιά των λουλουδιών.

Τυχαίνει να ειμαι οδηγός φορτηγού και να γυρνάω 4-5 νομούς την εβδομάδα... Είχα μάθει όλα τα φυτώρια !!!
Σταματούσα και ότι άρεσε το περνά. Από τριανταφυλλιές και βουκαμβιλιες μέχρι μανολιες και σφενδαμια.

Το αποτέλεσμα ήταν να φρικαρη η γυναίκα απο τις γλάστρες!!!! Το μπαλκόνι γεμάτο... Πιο πολύ χορό η γλάστρες παρά χορος για να κάθεσαι. Και όλα 'θελαν να πηγαίνουν μέσα τον χειμώνα.. Δηλαδή μπελάς.

Και έτσι μας ήρθε η ιδέα των μπονσαι! !!
Απέκτησα καμιά 15 άρια περίπου...
Αποτέλεσμα? Πάλι δεν έχω χορό....
Ετοιμάζω ράφια!!!

Αυτή ήταν η ιστορία μου!!!!

[Philip]

Ενα αλλο ωραιο θεμα που ανοιξε ο φιλος μας ο Γιωργος......και καλο ειναι να απαντησουν και τα νεοτερα μελη

[perdikaki mariana]

Μάνο??? Που χάθηκες τόσο καιρό???

[manos_papadakis40]

Ηδικη μου ιστορια ξεκινα απο 12 χρονων οταν ο πατερας μου αποφασιζει να με βγαλει στην δουλεια σαν μεγαλυτερος απο τους αλλους 3 αδερφους μου .Φτωχη οικογενοια παλαια μυαλα τα γνωστα που ξερουν οι πιο μεγαλοι.Μπηκα βοηθος σε κηπουρο κι απο κει ξεκινανε ολα ,εμαθα τα φυτα κι την φροντιδα τους κι γενικως πως να συντηρω κηπους .Στα 17 μου χρονια ειχα ξεκινησει να δουλευω σε φυτωριο οπου καθησα περιπου 10 χρονια (μεγαλο σχολειο -φοβερος δασκαλος το αφεντικο μου )κι εκει γνωριζω το πρωτο μου μπονσαι (κεδρος ατλαντικα)0,80 εκ.περιπου κι πολυ μικρη γλαστρα .ΕΕΕ...απο εκει κι για αρκετα χρονια ασχολουμαι κι ακομα μαθαινω πανω σε αυτα.

[My Nellie]

Τελικώς δηλαδή τίποτε δεν είναι αυτό που φαίνεται....
Όλα έχουν δυό ή/και περισσότερες αναγνώσεις....
Αρκεί! Μη με μπερδεύετε άλλο!!!!

[perdikaki mariana]

Αμα είναι για φιλιά εδώ είμαστε για βοήθεια !!!!

[Liz@ki]

Η φωτογραφία κατα την γνώμη μου δεν είναι τυχαία.!! Αν την κοιτάξει κανείς θα δεί το πρόσωπο μίας γυναίκας.!!!. Αρα τι βλέπουμε και τι θέλουμε να δούμε ???? Κοιτάμε επιφανειακά ή ψάχνουμε σε βάθος ??? Λένε καμιά φορά ότι κοιτάμε το δενδρο και χάνουμε το δάσος.Γιάυτό ας βλέπουμε μακριά όσο μπορούμε προσπαθώντας να ανακαλύπτουμε τις λεπτομέριες, γιατί αυτές κάνουν την διαφορά !!

εγω πρεπει να ανησυχω που πρωτα ειδα τη γυναικα και μετα τα δεντρα...???

[Jean-Zac]

Η φωτογραφία κατα την γνώμη μου δεν είναι τυχαία.!! Αν την κοιτάξει κανείς θα δεί το πρόσωπο μίας γυναίκας.!!!. Αρα τι βλέπουμε και τι θέλουμε να δούμε ???? Κοιτάμε επιφανειακά ή ψάχνουμε σε βάθος ??? Λένε καμιά φορά ότι κοιτάμε το δενδρο και χάνουμε το δάσος.Γιάυτό ας βλέπουμε μακριά όσο μπορούμε προσπαθώντας να ανακαλύπτουμε τις λεπτομέριες, γιατί αυτές κάνουν την διαφορά !!

[My Nellie]

Ναι, όμορφη φωτογραφία...., αλλά θλιβερή... Φθινοπωρινό σκηνικό ή δένδρα μετά από πυρκαγιά....
Αμάν βρε Γιάννη, μετά από την ποιητική σου εξιστόρηση, διάλεξες αυτή την φωτογραφία και με ψυχοπλάκωσες πραγματικά.

[Harris]

Ταξιδεψα... αν και ειμαι σιγουρος οτι εχεις πολλα μα παρα πολλα να μας πεις !!! Τοσα χρονια....

Ωραια και η φωτογραφια!

[Jean-Zac]

Η πρώτη επαφή μου με τα μπονσάι έγινε στην ηλικία των 13-14 ετών , όταν διάβασα ένα άρθρο στο περιοδικό της εποχής ‘Ρομάντζο’ .Τα λίγα λόγια για αυτήν την παράξενη τεχνική να κάνουν τα δένδρα μικρά και μία-δύο ασπρόμαυρες φωτογραφίες κινήσανε το ενδιαφέρων μου ,αλλά μηδενικές οι άλλες γνώσεις. Κάθε τόσο στον επαρχιακό δρόμο κοιτούσα τους θάμνους, μερικούς με τις ρίζες τους να κρέμονται σε κάποιο ανάχωμα και έκανα κάποια όνειρα να αποκτήσω ένα. Τα χρόνια περάσανε και η ιδέα είχε μπει στο συρτάρι περιμένοντας ίσως καλύτερες ημέρες. Και ξαφνικά αυτή η ημέρα ήλθε κάπου στα τέλη του 79,όταν με μία φίλη μου επήγαμε επίσκεψη σε κάποιον γνωστό της. Κάποια στιγμή βγήκαμε στην βεράντα και τότε είδα από κοντά τα πρώτα μπονσάι που είχε το παλικάρι. Αμέσως έγινε ανάκριση 4ου βαθμού για το πώς τα έφτιαξε, που τα βρήκε και ένα σωρό άλλες ερωτήσεις .Το συρτάρι είχε ανοίξει και έβγαλε την παλιά ιδέα στην επιφάνεια. Μηδενικές οι γνώσεις αλλά μεγάλη η διάθεση. Έτσι έβγαζα όποιο φυτό μπορούσα και αντί για γλάστρα το τοποθετούσα σε μικρά πιατάκια από φελιζόλ του σούπερ μάρκετ. Έπρεπε να αποκτήσω και γνώσεις αλλά χρήματα για βιβλία δεν υπήρχαν ,οπότε πήγαινα σε βιβλιοπωλεία-εκδοτικούς οίκους και προσπαθούσα να φωτογραφίζω στο μυαλό μου τις εικόνες και λίγα από τα γραφόμενα πρίν με πάρουν είδηση.. Καλή η θεωρία (όποια και να ήταν) αλλά η πράξη θα μετρούσε. Έτσι έγινε η πρώτη αγορά από ένα φυτώριο μίας picea spruce μέσα σε ένα τενεκέ. Στο παρελθόν την πρέπει να είχε ύψος 1.80 αλλά για κάποια αιτία είχαν κόψει στους 30 πόντους και εκεί είχε αναπτυχθεί για πολλά χρόνια , με ένα χοντρό και γέρικο κορμό και ένα υπέροχο στυλ. Την κουβάλησα με το ποδήλατο μου (δεν είχα άλλο μέσο) και την μεταφύτευσα σε μία άλλη χαμηλή ,σχεδόν τετράγωνη πορσελάνινη μπλέ γλάστρα. Τα θυμάμαι σαν να ήταν χθές. Μετά από ένα χρόνο την χάρισα σε ένα αγαπημένο πρόσωπο για να μάθω μετά από μήνες ότι ξεράθηκε. Γενικά οι όμορφες αγάπες ,όμορφα πεθαίνουν!!! Από εκεί και πέρα υπήρξαν στο δρόμο μου πολλά ‘πτώματα’, πολλά λάθη, λίγες γνώσεις και λίγα καλά φυτά. Έχω περάσει από το στάδιο των νέων στο χώρο θέλοντας να αποκτήσω πολλά δενδράκια, αλλά παλεύοντας με τις λίγες γνώσεις που αποκτούσα από τα συνεχόμενα λάθη, γιατί την εποχή εκείνη δεν υπήρχε η βοήθεια της σημερινής πληροφόρησης. Σταδιακά άρχισα να απομακρύνομαι από τις επιλογές των ‘βλασταριών’ και να ψάχνω για δένδρα με χοντρό κορμό Το θεωρό ως φυσική ακολουθία και εκεί θα φτάσετε και εσείς κάποια ημέρα .Θα αλλάξει η φιλοσοφία σας και ο τρόπος να βλέπετε ένα φυτό. Και κάποια στιγμή με το πέρασμα των χρόνων έφτασα στο σημείο να θέλω να κλείσω τον κύκλο μου με τα μπονσάι. Έμαθα πολλά, μου αλλάξανε τον χαρακτήρα μου, γνώρισα την έννοια της υπομονής ,της πειθαρχίας και της ηρεμίας (έστω και αν την ονομάζω επιφανειακή ηρεμία καμιά φορά). Το κυριότερο όμως είναι ότι κατάφερα να αποδείξω στον εαυτό μου ότι είμαι ικανός να δημιουργήσω ΚΑΤΙ. !! Και έτσι τώρα απλά συντηρώ αυτά τα φυτά που έχω, παραμελημένα μέν αλλά με γλυκές αναμνήσεις.

[Harris]

Αμα είναι για φιλιά εδώ είμαστε για βοήθεια !!!!

Γιάννη εαν θες γράψε και εσύ πως αγάπησες τα μπονσαι θα ηταν ενδιαφέρον.... (Εκτός εαν το έχεις ξεχάσει μετά απο τόσα χρόνια!)

[Jean-Zac]

Αμα είναι για φιλιά εδώ είμαστε για βοήθεια !!!!

[perdikaki mariana]

Lizaki δεν βρίσκω emoticon με φιλάκι να σου βάλω!!!!

[Liz@ki]

Πάντα θαύμαζα τα bonsai χωρίς να ξέρω τίποτα γι αυτά.... Συνήθως έβλεπα τους φίκους που είναι πίχτρα τα ανθοπωλεία, αλλά ήθελα να αγοράσω πεύκο. Όλο έλεγα ότι θα πάρω, χωρίς να γνωρίζω τη συντήρηση. Πριν από ενάμιση χρόνο περίπου ο αρραβωνιαστικός μου, μου έκανε δώρο ένα μικρό φίκο-πατάτα. Αποφάσισα λοιπόν να πάρω ένα πεύκο, όταν πήγα στο ανθοπωλείο μου είπε ότι δεν φέρνει πια γιατί δεν του ζούσαν και προσπάθησε να με πείσει ότι είναι πολύ δύσκολο να τα κρατήσεις εν ζωη. Ο τύπος τα έβγαζε από το ποτ και τα έβαζε σε ένα δικό του όμορφο ποτ χωρίς τρύπες!! και τα πούλαγε για εσωτερικού χώρου!!! Καταλαβαίνετε .... άμαθος. Δεν αγόρασα λοιπόν πευκάκι.
Μια μερα αρρώστησε ο φικος και αποφάσισα να ψάξω στο ιντερνετ... έτσι πέφτοντας πάνω σε φορουμ για bonsai άρχισα να διαβάζω μανιωδώς καθώς και να εμπλουτίζω τη συλλογή μου. Θέλησα να φτιάξω τα δικά μου bonsai. Τα όνειρά μου έγιναν στάχτες όταν άρχισα να μην αισθάνομαι καλά στο φορουμ που ήμουν και όταν άρχισαν να με κριτικάρουν για το χώρο που μπορούσα να διαθέσω για τα bonsai μου (δυστυχώς τα έχω στο παράθυρο από την έξω πλευρά γιατί δεν διαθέτω μπαλκόνι στο μικρό μου σπίτι στη Κυψέλη, ούτε χρήματα για να αλλάξω σπίτι προς το παρόν) και μου είπαν πως καλύτερα να μην είχα ασχοληθεί με το αντικείμενο. Έπειτα από επιθέσεις που δέχτηκαν και άλλα άτομα του φορουμ αποφάσισα να αποσυρθώ γιατί ένιωθα ''λίγη'' αλλά τα φυτά μου τα κράτησα. Βρήκα αυτό το φόρουμ να ενημερώνομαι και αποφάσισα πως δεν θα πάρω άλλα, προς το παρόν. αλλά μόλις αλλάξω σπίτι το χόμπυ μου θα πάρει φωτιά..... τώρα ρουφώ σαν σφουγγάρι!!


με συγκινησες και θελω να σου κανω δωρο πευκακιιιι!
(μολις βρεις χωρο-βεραντακι με σκια..! )
Πεύκο δεν πήρα ποτέ!!!

[perdikaki mariana]

Πάντα θαύμαζα τα bonsai χωρίς να ξέρω τίποτα γι αυτά.... Συνήθως έβλεπα τους φίκους που είναι πίχτρα τα ανθοπωλεία, αλλά ήθελα να αγοράσω πεύκο. Όλο έλεγα ότι θα πάρω, χωρίς να γνωρίζω τη συντήρηση. Πριν από ενάμιση χρόνο περίπου ο αρραβωνιαστικός μου, μου έκανε δώρο ένα μικρό φίκο-πατάτα. Αποφάσισα λοιπόν να πάρω ένα πεύκο, όταν πήγα στο ανθοπωλείο μου είπε ότι δεν φέρνει πια γιατί δεν του ζούσαν και προσπάθησε να με πείσει ότι είναι πολύ δύσκολο να τα κρατήσεις εν ζωη. Ο τύπος τα έβγαζε από το ποτ και τα έβαζε σε ένα δικό του όμορφο ποτ χωρίς τρύπες!! και τα πούλαγε για εσωτερικού χώρου!!! Καταλαβαίνετε .... άμαθος. Δεν αγόρασα λοιπόν πευκάκι.
Μια μερα αρρώστησε ο φικος και αποφάσισα να ψάξω στο ιντερνετ... έτσι πέφτοντας πάνω σε φορουμ για bonsai άρχισα να διαβάζω μανιωδώς καθώς και να εμπλουτίζω τη συλλογή μου. Θέλησα να φτιάξω τα δικά μου bonsai. Τα όνειρά μου έγιναν στάχτες όταν άρχισα να μην αισθάνομαι καλά στο φορουμ που ήμουν και όταν άρχισαν να με κριτικάρουν για το χώρο που μπορούσα να διαθέσω για τα bonsai μου (δυστυχώς τα έχω στο παράθυρο από την έξω πλευρά γιατί δεν διαθέτω μπαλκόνι στο μικρό μου σπίτι στη Κυψέλη, ούτε χρήματα για να αλλάξω σπίτι προς το παρόν) και μου είπαν πως καλύτερα να μην είχα ασχοληθεί με το αντικείμενο. Έπειτα από επιθέσεις που δέχτηκαν και άλλα άτομα του φορουμ αποφάσισα να αποσυρθώ γιατί ένιωθα ''λίγη'' αλλά τα φυτά μου τα κράτησα. Βρήκα αυτό το φόρουμ να ενημερώνομαι και αποφάσισα πως δεν θα πάρω άλλα, προς το παρόν. αλλά μόλις αλλάξω σπίτι το χόμπυ μου θα πάρει φωτιά..... τώρα ρουφώ σαν σφουγγάρι!!
Πεύκο δεν πήρα ποτέ!!!

[PanosBonsai]

Πρίν πολλά χρόνια ενας πολύ καλός μου φίλος είχε πάει στην Ιαπωνία και είχε φέρει ενα μπονσαι πεύκο. Απο τότε μαζί με τον φίλο μου ασχοληθήκαμε και ψάξαμε στην ξένη βιβλιογραφία για το πώς δημιουργείς αλλά και στο πώς συντηρείς ενα μπονσαι.