ΠΩΣ ΑΓΑΠΗΣΑΤΕ ΤΑ bonsai?(Ιστοριούλες-αναμνήσεις)

και εγω οπως τα λεει ο Χαρης απο το κομματι του πρακτικερ, αγορασαμε ενα τοτε μαζι, μας πεθανε στεναχωρεθηκαμε, και πηραμε αλλα...ετσι αρχισαμε να ψαχνουμε πληροφοριες για να μπορουμε να τα φροντισουμε σωστα..και κολλησαμε!

Μπράβο Γιώργο νομίζω οτι έτσι δείχνουμε την αρχική μας αγάπη για τα μπονσαι και την τέχνη / χομπυ.

Όταν ημουν αρκετά μικρός διάβαζα κατι βιβλια των μικρων εξερευνητών και ειχε ενα αρθρο πως μπορεις να κανεις ενα μικρο κυπαρισσάκι. Απο σπόρο... Προσπάθησα να φυτεύσω αλλά ποτέ δεν τα κατάφερα... Όμως παντα μου αρεσε η ιδεα για τα μπονσαι...

Πέρασαν τα χρόνια και ασχολήθηκα τοσο με την πληροφορική οσο και με άλλα θέματα... με φυτά οχι τοσο πολυ οσο με δεντρα του κήπου. (στο εξοχικο μου.) Πάντα μου άρεσε η φύση το δάσος και ειδικά τα πλατάνια και τα πεύκα.
Στην Αθήνα ειναι δύσκολο να εχεις δεντρα γιατι πρεπει να εχεις χώρο και δεν πολυ ασχολήθηκα... Όμως το υπήρχαν συζητήσεις για το θέμα κατα καιρούς σε διάφορες... Πολύ λίγος κόσμος γνωρίζει ακόμα και σήμερα στην Ελλάδα για τα μπονσαι και κανείς δεν είναι ειδικός στα μπονσάι στην Ελλάδα.
Όταν μια μέρα ενώ βρισκόμασταν στο Πράκτικερ με την Λίζα είδε ενα μπονσαι (ή σαγκερετια ήταν ή φτελιά) μερώτησε εαν μου αρέσεικαι μου το αγόρασε!

ε! από τότε έφαγα κόλλημα....

Τα μπονσάι ειναι σαν την τέχνη του κρασιού ποτέ κανείς δεν είναι τέλειος γευσιγνώστης... πάντα θα υπάρχει χώρος για γνώση και εξέλιξη.
Χάρης

Πραγματικά πολύ ωραίο θέμα συζήτησης! Συμφωνώ κι εγώ!

Κι εγώ κάπως όπως και ο Θανάσης. Ντοκυμανταίρ, εικόνες σε κάποια περιοδικά.....
Μόνο όμως πριν από 4-5 χρόνια άρχισα να ψάχνω πώς θα μπορούσα να ασχοληθώ με την διαμόρφωση ενός bonsai εγώ η ίδια κι όχι αγοράζοντάς το.
Ξεκίνησα ψάξιμο στο internet, δεν υπήρχε κάτι ελληνικό. Έκανα εγγραφή σ' ένα αμερικανικό forum (το οποίο πλέον εδώ και μερικούς μήνες έχει παύσει) κι επειδή όλων οι οδηγίες ήταν "join a local club" κάπως απογοητεύθηκα και ψυχράθηκε ο ζήλος. Όμως εν τω μεταξύ είχα κάνει αμέτρητες εκτυπώσεις άρθων.

Πριν 2 χρόνια βρίσκω στο Lidl φίκο-πατάτα, τον αγοράζω κι έτσι έκανα μια νέα αρχή. Εν τω μεταξύ είχε αρχίσει και μία κίνηση στην χώρα μας, οπότε.... ιδού! Είμασθε εδώ και τα λέμε!

Ο φίκος δεν ζει πλέον, αλλά έχω ξεκινήσει με μερικά prebonsai, έχω χάσει μερικά άλλα, έχω συγκεντρώσει δηλαδή μερικές εμπειρίες και θέλω να ελπίζω ότι ο Θεός θα μου χαρίσει χρόνο να συνεχίσω να ασχολούμαι, έτσι ώστε να καταφέρω κάτι....

Μπράβο Γιώργο ...Ωραίο θέμα άνοιξες..Λοιπόν εγώ απο αρκετά μικρή ηλικία (περί των 12 ετων) άρχισα να θαυμάζω την Ιαπωνική και Κινέζικη κουλτούρα και πολιτισμό!! Αφορμή ένα ντοκυματέρ που είδα στην τηλεόραση στην ΕΡΤ-1 τότε θυμάμαι!!Μετά ζήτησα την πρώτη πηγη πληροφοριων που ήτανε ένα βιβλίο εικονογραφημένο και μιλούσε για τις αυτοκρατορίες, τους Σαμουράι και τον τρόπο ζωής στην Ιαπωνία !!! Σε αρκετές εικόνες περιείχε δεντράκια μικρά, κυρίως πευκάκια τα οποία πραγματικά ερωτεύτηκα! Σε αυτό βέβαια συνάδει και η λατρεία μου για την φύση γενικότερα...
Συνάμα έχω δεί όλες τις γιαπωνέζικες ταινίες που ύπάρχουνε (ειδικά του Κουροσάβα) και έχω διαβάσει ότι σχετικό βιβλίο έπεσε στα χέρια μου, όπως επίσης έχω παίξει μικρός ότι παιχνιδι υπάρχει με θέμα την Ιαπωνία !!!
Το πρώτο μου μπονσάι το αγόρασα απο το Lidl πριν 2 χρόνια (φτελιά) και μετά απο τρομερά λάθη και κακουχίες που πέρασε ακομα ζεί και το καμαρώνω !! Τώρα έχω 10 υπ'αριθμόν δεντράκια τα οποία διαμορφώνω και θαυμάζω!!!

Εδώ γράφουμε πως μαγευτήκαμε με αυτό το hobby.

Λοιπόν θυμάμαι πριν περίπου 8-9 χρόνια ενα ανθοπωλείο που είχε ανοίξει στη γειτονιά μου έκανα μια βόλτα και μου κέντρισε το ενδιαφέρον,ενα δεντράκι μικρο σε ύψος σε ενα ποτ,το μόνο που μου είπαν οτι θέλει πολύ πότισμα και να είναι μέσα αλλά να το βλέπει ήλιος,οπως καταλάβατε δεν ήξερα τίποτα,κατέληξε να φυτευτεί σε μία τεράστια γλάστρα πράξη απόγνωσης γιατί είχε ξεραθεί, οπου ήταν το τελικό χτύπημα,απο κει και πέρα είχα στεναχωρεθεί πολύ εγκατέλειψα και δεν πήρα ξανά άλλο, αλλά πάντα ήταν στο μυαλό μου να αναζητήσω πληροφορίες για αυτά τα δεντράκια πήγα σε αρκετά ανθοπωλεία αλλά απλώς τα πούλαγαν δεν υπήρχε γνώση,και δεν ήξερε κανείς τίποτα,ώσπου εδω και ενα χρόνο επεσα σε ενα Ελληνικό φόρουμ,και χαρούμενος αγόρασα τα πρώτα μου δεντράκια,οπου το πεύκο που ήταν το πρώτο απο την Έκθεση κηφισιάς δεν ζει πιά...

Αυτάαα για να ακούσω και εσάς