Μυρτιά ... καψούρα!
-
- Shohin
- Δημοσιεύσεις: 202
- Εγγραφή: 24 Ιουν 2015, 00:06
- Has thanked: 0
- Been thanked: 2 times
-
- Shohin
- Δημοσιεύσεις: 202
- Εγγραφή: 24 Ιουν 2015, 00:06
- Has thanked: 0
- Been thanked: 2 times
-
Topic author - Omono
- Δημοσιεύσεις: 391
- Εγγραφή: 16 Σεπ 2015, 16:49
- Has thanked: 29 times
- Been thanked: 104 times
Μυρτιά ... καψούρα!
Στο ανατολικό μπαλκονάκι του σπιτιού μου, είχα φυτέψει δύο μυρτιές νάνες. Ο σκοπός που κλήθηκαν να εξυπηρετήσουν ήταν λόγω ανθεκτικότητας (όπως μας διαβεβαίωσε ο κος φυτωριούχος...) να παραμείνουν οι δύο ζαρτινιέρες στα άκρα (δεξιά κι αριστερά) του μπαλκονιού μόνιμα σχεδόν πράσινες. Χειμώνα - καλοκαίρι, χωρίς πολλές πολλές φροντίδες. Έτσι για ενάμιση χρόνο παραμείναν φυτεμένες στις ζαρτινιέρες τους μαζί με αμπελιές, που επίσης έχουν μικρό φύλλο και ανθοφορούν συνέχειάκαι είναι εξίσου ανθεκτικές σε όλους τους καιρούς (όπως επίσης μας διαβεβαίωσε ο κος φυτωριούχος...)
Πρώτες ξεράθηκαν οι αμπελιές! Βρε τί κλάδεμα, τί λίπασμα, τί τεχνητή αναπνοή, τί ηλεκτροσόκ... Τίποτα. Πάνε αυτές τις κλάψαμε. Στην συνέχεια όμως άρχισε να την "ακούει" ελαφρώς η μία από τις δύο μυρτιές, αυτή που δεχόταν περισσότερο ήλιο... Άρχισαν να ξεραίνονται λίγα φύλλα, μετά λίγα περισσότερα... Και πάλι η φωνούλα μέσα μου, που αυτή τη φορά μου έλεγε "σημάδι Νικόλα από τον Θεό, αυτή η μυρτιά πρέπει να γίνει bonsai ..!!!" Τί να κάνω κι εγώ, υπέκυψα στο θέλημα του Θεού.
Η όλη επιχείρηση στήθηκε πριν δύο-τρείς εβδομάδες. Πριν πιάσουν οι καλές ζέστες, βραδάκι, ποτάκι, jazz radio.com στο tablet, και φύγαμε. Εργαλεία και χώματα στην θέση τους, γλαστράκια καθαρά κι έτοιμα. Στην αρχή απόσυρση του φυτού με όλη την ρίζα του από την ζαρτινιέρα, μετά απομάκρυνση ποσότητας χώματος από πάνω και από κάτω από την ρίζα, δοκιμαστική προσαρμογή του φυτού στο 6-7 πόντων νέο γλαστράκι, κλάδεμα της ρίζας ίσα-ίσα για να χωρέσει, συμπλήρωμα με χώμα, και επιλεκτικό κλάδεμα του φυλλώματος για αρχική διαμόρφωση. Και κάπως έτσι, από ένα μάλλον συμπαγές στρογγυλό θαμνάκι 50 πόντων συνολικού ύψους, προέκυψε αυτό..:
Παρά τον θεωρητικά αυξημένο κίνδυνο λόγω εποχιακής ακαταλληλότητας, ωστόσο το φυτό αντέδρασε θετικά, δίνοντάς μου ελπίδες ότι ξεπέρασε το στρες και ίσως καταφέρει να εξελιχθεί τα επόμενα χρόνια σε ένα υπέροχο δεντράκι bonsai. Καθάρισα πολλά κλαδιά είναι η αλήθεια, αλλά και άφησα αρκετά παραπάνω από όσα έχει ανάγκη το μελλοντικό μου bonsai. Υπάρχουν αρκετά κλαδιά "κορόιδα" που θα θυσιαστούν αργότερα, ωστόσο τώρα χρειάζονται για λόγους ασφαλείας ή για λόγους πάχυνσης ενός βασικού κλαδιού.
Δεν προχώρησα σε κανενός είδους χωροθέτηση κλαδιών, με λυγίσματα - σύρματα - σχοινιά γιατί ένιωθα πως το φυτό χρειάζεται τον χρόνο του να ανταπεξέλθει στις δοκιμασίες. Κι η μυρτιά μου (ως γνήσιο θηλυκό) αφού δεν την λύγισα εγώ, αποφάσισε να με λυγίσει εκείνη. Σ' ένα από τα κλαδιά που δεν κλάδεψα καθόλου στις άκρες, έσκασε μερικά μπουμπούκια, τα οποία γρήγορα ανθίσαν...
Και κάπως έτσι, εγώ καψουρεύτηκα την μικρή μου μυρτιά, κι εκείνη απέκτησε επιστημονικό ονοματεπώνυμο...
Υ.Γ. Η άλλη μυρτιά, η πιο ταλαιπωρημένη, έχει μπει σε εντατικό πρόγραμμα αποκατάστασης, αφού δεν έδειξε τα ίδια σημάδια ζωής. Σακούλα στο κεφάλι, πότισμα, λίπανση και προσευχή. Θα επανέλθω με νεότερα στοιχεία...
Στάλθηκε από το GT-N8000 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Πρώτες ξεράθηκαν οι αμπελιές! Βρε τί κλάδεμα, τί λίπασμα, τί τεχνητή αναπνοή, τί ηλεκτροσόκ... Τίποτα. Πάνε αυτές τις κλάψαμε. Στην συνέχεια όμως άρχισε να την "ακούει" ελαφρώς η μία από τις δύο μυρτιές, αυτή που δεχόταν περισσότερο ήλιο... Άρχισαν να ξεραίνονται λίγα φύλλα, μετά λίγα περισσότερα... Και πάλι η φωνούλα μέσα μου, που αυτή τη φορά μου έλεγε "σημάδι Νικόλα από τον Θεό, αυτή η μυρτιά πρέπει να γίνει bonsai ..!!!" Τί να κάνω κι εγώ, υπέκυψα στο θέλημα του Θεού.
Η όλη επιχείρηση στήθηκε πριν δύο-τρείς εβδομάδες. Πριν πιάσουν οι καλές ζέστες, βραδάκι, ποτάκι, jazz radio.com στο tablet, και φύγαμε. Εργαλεία και χώματα στην θέση τους, γλαστράκια καθαρά κι έτοιμα. Στην αρχή απόσυρση του φυτού με όλη την ρίζα του από την ζαρτινιέρα, μετά απομάκρυνση ποσότητας χώματος από πάνω και από κάτω από την ρίζα, δοκιμαστική προσαρμογή του φυτού στο 6-7 πόντων νέο γλαστράκι, κλάδεμα της ρίζας ίσα-ίσα για να χωρέσει, συμπλήρωμα με χώμα, και επιλεκτικό κλάδεμα του φυλλώματος για αρχική διαμόρφωση. Και κάπως έτσι, από ένα μάλλον συμπαγές στρογγυλό θαμνάκι 50 πόντων συνολικού ύψους, προέκυψε αυτό..:
Παρά τον θεωρητικά αυξημένο κίνδυνο λόγω εποχιακής ακαταλληλότητας, ωστόσο το φυτό αντέδρασε θετικά, δίνοντάς μου ελπίδες ότι ξεπέρασε το στρες και ίσως καταφέρει να εξελιχθεί τα επόμενα χρόνια σε ένα υπέροχο δεντράκι bonsai. Καθάρισα πολλά κλαδιά είναι η αλήθεια, αλλά και άφησα αρκετά παραπάνω από όσα έχει ανάγκη το μελλοντικό μου bonsai. Υπάρχουν αρκετά κλαδιά "κορόιδα" που θα θυσιαστούν αργότερα, ωστόσο τώρα χρειάζονται για λόγους ασφαλείας ή για λόγους πάχυνσης ενός βασικού κλαδιού.
Δεν προχώρησα σε κανενός είδους χωροθέτηση κλαδιών, με λυγίσματα - σύρματα - σχοινιά γιατί ένιωθα πως το φυτό χρειάζεται τον χρόνο του να ανταπεξέλθει στις δοκιμασίες. Κι η μυρτιά μου (ως γνήσιο θηλυκό) αφού δεν την λύγισα εγώ, αποφάσισε να με λυγίσει εκείνη. Σ' ένα από τα κλαδιά που δεν κλάδεψα καθόλου στις άκρες, έσκασε μερικά μπουμπούκια, τα οποία γρήγορα ανθίσαν...
Και κάπως έτσι, εγώ καψουρεύτηκα την μικρή μου μυρτιά, κι εκείνη απέκτησε επιστημονικό ονοματεπώνυμο...
Υ.Γ. Η άλλη μυρτιά, η πιο ταλαιπωρημένη, έχει μπει σε εντατικό πρόγραμμα αποκατάστασης, αφού δεν έδειξε τα ίδια σημάδια ζωής. Σακούλα στο κεφάλι, πότισμα, λίπανση και προσευχή. Θα επανέλθω με νεότερα στοιχεία...
Στάλθηκε από το GT-N8000 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
If you can DREAM it,
you can DO it..!
you can DO it..!