Ημέρα της Γυναίκας

[My Nellie]

Μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου, το εύχομαι κι εγώ μαζί σου Ανδρέα!

[kapouland]

...ΥΓ: αν και η ημέρα της Μητέρας νομίζω ότι είναι ό,τι χρειάζεται για να τιμηθεί μία γυναίκα (προσωπική άποψη, ασφαλώς)

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου Αλεξάνδρα!!!! [img]http://www.bonsaiclub.gr/forum/el//imag ... a/clap.gif[/img]

Αρκεί.... να είναι μητέρα! Γιατί μην ξεχνάμε, πως αυτή την ημέρα μπορεί να γιορτάζουν εκατομμύρια μητέρες, αλλά και εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες που δεν μπορούν να "χριστούν" μητέρες πέφτουν σε βαθιά θλίψη που ο Θεός δεν μπορεί να τους χαρίσει ένα παιδί!

Θεωρώ χρέος μου να συμπαρασταθώ σε αυτές τις γυναίκες ακόμα και μέσα από αυτό το φόρουμ. Σαν "φόρο τιμής" σε εκείνες που προσπαθούν με κάθε επώδυνο και ΨΥΧΟΦΘΟΡΟ μέσο (εξωσωματικές γονιμοποιήσεις, επεμβάσεις κ.α.) να αποκτήσουν ένα παιδί.

Είμαι σίγουρος ότι θα ευχηθούν πολλοί μαζί με μένα, σε αυτές τις γυναίκες να γίνουν γρήγορα μανούλες!!!

[VAGOS_A]

ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ

[My Nellie]

Ευχαριστούμε!

... κι ελπίζω όλα αυτά τα όμορφα να τα σκέπτεσθε και να τα λέτε σ' όλη την διάρκεια του χρόνου κι όχι μόνο σήμερα που είναι η τιμητική μας ημέρα [img]http://www.bonsaiclub.gr/forum/richedit ... oIM/36.gif[/img]




ΥΓ: αν και η ημέρα της Μητέρας νομίζω ότι είναι ό,τι χρειάζεται για να τιμηθεί μία γυναίκα (προσωπική άποψη, ασφαλώς)

[kapouland]

ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ!!!!

Να είστε πάντα καλά να μας βασανίζεται!!! Να σας "χαιρόμαστε"!

[Hombre]

Χρονια πολλα σε ολες τις κυριες και δεσποινιδες του φορουμ αλλα και της ζωης μας .

[Theoni]

Ευχαριστούμε πολύ! [img]http://www.bonsaiclub.gr/forum/el//imag ... flower.gif[/img]

[Rania1980]

[img]http://www.bonsaiclub.gr/forum/el//imag ... flower.gif[/img]

Ευχαριστούμε πολύ-ειδικά όταν φροντίζετε να "γιορτάζουμε" όλες τις μέρες του χρόνου..[img]http://www.bonsaiclub.gr/forum/el//imag ... _smile.gif[/img]

Σωστό! Γιατι μερικές φορές τις ξεχνάτε και αυτές...
[img]http://www.bonsaiclub.gr/forum/el//imag ... gblack.gif[/img]

[RiaDr]

Ευχαριστούμε πολύ-ειδικά όταν φροντίζετε να "γιορτάζουμε" όλες τις μέρες του χρόνου..[img]http://www.bonsaiclub.gr/forum/el//imag ... _smile.gif[/img]

[Harris]

[img]http://www.commentsyard.com/cy/01/6474/ ... 20Bear.jpg[/img]

[karesansui]

Τις Κυρίες αλλά και Δέσποινες της ζωής μας!

[Jean-Zac]

Και πάλι ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όλες τις Κυρίες !!!!!!
.

[Harris]

Τελείως άσχετο αλλά επειδή και σε αυτή την συζήτηση παρατηρείται, όπως επίσης κατά κόρον και παντού στο forum (κι όχι μόνο στο bonsaiclub), θέλω να πω ότι ΔΕΝ είναι απαραίτητο να παραθέτουμε ολόκληρο το προηγούμενο μήνυμα προκειμένου να απαντήσουμε.
Η παράθεση κειμένου έχει λόγο ύπαρξης μόνο εάν θέλουμε να απομονώσουμε ένα συγκεκριμένο σημείο, ή εάν η δημοσίευση στην οποία αναφέρεται η απάντησή μας έχει προηγηθεί και παρεμβάλλονται κάποιες άλλαες δημοσιεύσεις.
Είναι και κουραστικό στο μάτι αλλά κυρίως είναι χωρίς νόημα να απαντούμε με παράθεση στην ακριβώς προηγούμενη δημοσίευση.

Ίσως ο admin θα μπορούσε να απενεργοποιήσει την λειτουργία του quotation για το αμέσως προηγούμενο post.....

Eχεις δίκιο. Oμως χρειάζεται να υπάρχει το quotation. Το έχω ρυθμίσει στο 3ο quotation να σταματάει να γίνεται.

[My Nellie]

Τελείως άσχετο αλλά επειδή και σε αυτή την συζήτηση παρατηρείται, όπως επίσης κατά κόρον και παντού στο forum (κι όχι μόνο στο bonsaiclub), θέλω να πω ότι ΔΕΝ είναι απαραίτητο να παραθέτουμε ολόκληρο το προηγούμενο μήνυμα προκειμένου να απαντήσουμε.
Η παράθεση κειμένου έχει λόγο ύπαρξης μόνο εάν θέλουμε να απομονώσουμε ένα συγκεκριμένο σημείο, ή εάν η δημοσίευση στην οποία αναφέρεται η απάντησή μας έχει προηγηθεί και παρεμβάλλονται κάποιες άλλαες δημοσιεύσεις.
Είναι και κουραστικό στο μάτι αλλά κυρίως είναι χωρίς νόημα να απαντούμε με παράθεση στην ακριβώς προηγούμενη δημοσίευση.

Ίσως ο admin θα μπορούσε να απενεργοποιήσει την λειτουργία του quotation για το αμέσως προηγούμενο post.....

[aggeliki]

Το ποίημα του Χάρη είναι εμπλουτισμένο και εμπνευσμένο και μιλά για την αγάπη. Δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορεί να είναι άσχετο;
Βέβαια την ποίηση λίγοι την καταλαβαίνουν!
Όσο για τις γιορτές; πάντα γιορτάζουμε εμείς οι όμορφες γυναίκες! κάθε φλέρτ και μια γιορτή!

[img]http://www.bonsaiclub.gr/forum/el//.../ ... /dance.gif[/img]

[Liz@ki]

Καταλαβαίνουμε λοιπόν οτι η τελευταία απάντηση της Λίζας προς τον Χάρη σημαίνει πραγματική αγάπη στην ουσία οταν υπάρχουν δήθεν διαφωνίες κρύβεται ενας ρομαντισμός προς τον συνάνθρωπο+κίνηση ενδιαφέροντος του στυλ δεν έχει σχέση αυτό που λες κ.α


[img]http://www.bonsaiclub.gr/forum/el//imag ... cheers.gif[/img]

Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα του.
(Ο πληθυντικός που χρησιμοποιείς δεν εξυπηρετεί κάπου)

και για να τελειώσω το θέμα
Χρόνια πολλά σε όλες τις γυναίκες λοιπόν! [img]http://www.bonsaiclub.gr/forum/el//imag ... e_wink.gif[/img]

[georgehh]

Καταλαβαίνουμε λοιπόν οτι η τελευταία απάντηση της Λίζας προς τον Χάρη σημαίνει πραγματική αγάπη στην ουσία οταν υπάρχουν δήθεν διαφωνίες κρύβεται ενας ρομαντισμός προς τον συνάνθρωπο+κίνηση ενδιαφέροντος του στυλ δεν έχει σχέση αυτό που λες κ.α


[img]http://www.bonsaiclub.gr/forum/el//imag ... cheers.gif[/img]

[Liz@ki]

Άσχετα με τα γνωστά αστεία μας (το αλατοπίπερο σε κάθε συζήτηση) η αγάπη που τρέφουμε
για το άλλο φύλο είναι δεδομένη. Είμαστε πολιτισμένοι άνθρωποι και ο σεβασμός, η εκτίμηση,
η αλληλοβοήθεια, η προστασία, η πίστη, η εμπιστοσύνη και το χαμόγελο μας φέρνουν στο σημείο
να πάψουμε να είμαστε ΕΓΩ και ΕΣΥ και να έχουμε γίνει ΕΜΕΙΣ. Αυτή είναι η επιτυχία ενός δεσμού
και τυχεροί-τυχερές όσοι τα καταφέρανε. Και τότε την γιορτή της γυναίκας δεν θα την θυμόμαστε
μία φορά τον χρόνο, αλλά σχεδόν κάθε ημέρα δείχνοντας έτσι ότι είμαστε εκεί δίπλα τους ,
βοηθώντας όπως μπορούμε και συμπληρώνοντας τις αδυναμίες τους γιατί όπως είπαμε και οι
δύο έχουμε γίνει ΕΝΑ. Το να πληγώσουμε ο ένας τον άλλον ποιο το κέρδος. ?? Ψάχνουμε για
λίγη αγάπη και μία ζεστή αγκαλιά. Η ομορφιά υπάρχει σήμερα αλλά αύριο όχι. Αυτό που παραμένει
είναι η καλή καρδιά. Και αν πληγώσαμε μια γυναίκα πρέπει να βρούμε το κουράγιο να ζητήσουμε
την συγχώρεση, αρκεί να την αξίζουμε όμως., γιατί συχνά είμαστε βλάκες.

P.S. Άντε να βρώ και κάποιο ανάλογο τραγούδι τώρα.
Βρέ που έμπλεξα πάλι !!!

Γιαννη οπως παντα σωστος..! [img]http://www.bonsaiclub.gr/forum/el//imag ... e_wink.gif[/img]

[Liz@ki]

Ενα αρχαίο ερωτικό ποίημα και θρηνητικό τραγούδι μιας άγνωστης αρχαίας ποιήτριας, που λεγόταν μπροστά στην πόρτα του προσώπου που παρατούσε το ταιρι του, από το ίδιο το ταίρι κι ήταν ένα (κατά τα λεγόμενα) σύνηθες φαινόμενο κατά την αρχαιότητα! Το ποίημα αυτό συνήθως, αν το εν λόγω άτομο δε μπορούσε να το γράψει ο ίδιος, παραγγελόταν σε κάποιον ποιητή ή κάποια ποιήτρια στην αρχαία Ελλάδα!
Αυτό το αρχαίο ερωτικό ποίημα περιέχει ένα πολύ πλούσιο κείμενο με τρομερές εικόνες και λέξεις – το πάθος, η εναλλαγή, οι εικόνες, οι επικλήσεις, οι φοβέρες, η γλυκύτητα κι εν γένει ό,τι μα ό,τι επικαλείται αυτή η άγνωστη αρχαία ποιήτρια, μαρτυρά το ερωτικό πάθος μ’ ένα τρόπο θαυμαστό.
Στο ποίημα τον βρίζει, τον κατηγορεί, τον εκλιπαρεί, τον νοσταλγεί, ζητά βοήθεια, ζητά να γίνει χαλί, θέλει να τον … “σκοτώσει”, επιχειρηματολογεί, κατεβάζει Θεούς και …δαίμονες και … και … και … Κυκλοθυμικότητα, κατάθλιψη και σχεδόν στέρεη θλίψη, ρέει σε κάθε μα κάθε φράση σα δάκρυα ασταμάτητα κι απαρηγόρητα! Λέγοντάς του όλο αυτό αδειάζει μ’ όλα όσα λέει και στο τέλος αφήνει τη φωνή της να σβήσει, ξέροντας πως δε πρόκειται να καταφέρει κάτι και το σβήσιμο αυτό μου ακούγεται σαν ένας λυγμός που πνίγεται…
Παρακλαυσίθυρον – Ερωτικό ποίημα άγνωστης ποιήτριας από την αρχαία Ελλάδα
Με κοινή μας επιλογή και σύμμαχο την αγαπημένη Αφροδίτη, γίναμε ταίρι.
Πονώ σα θυμάμαι που με φιλούσες επίμονα, σκορπίζοντας στο κορμί μου τόσο γλυκιά σύγχυση, ενώ είχες σκοπό να με παρατήσεις και να διαλύσεις την αγάπη μας.
Δεν αντιμάχομαι πια τον έρωτα που νιώθω.
Αγαπημένα άστρα και νύχτα δέσποινα, γλυκιοί συνεργοί, άσφαλτα στείλτε με σ’ αυτόν, που κι η ίδια η Αφροδίτη έρμαιο μ’ οδηγεί, εκεί, όπου ο μεγάλος Έρωτας περιμένει να με τυλίξει στα δεσμά του.
Συνοδοιπόρος μου η μεγάλη φλόγα που καίει τα σωθικά μου.
Ο λογοπλάνος μαυλιστής του νου μου, αυτός που από πάντα του μεγαλοπιανόταν, αγνόησε την αγάπη μου δίχως να φέρει βαριά την αδικία που μου ‘κανε.
Αυτό ειν’ άδικο για με και με πεθαίνει.
Οργίζομαι!
Τρελαίνομαι!
Καίγομαι, μονάχη μου!
Αφέντη του νου, της καρδιάς και του κορμιού μου, χρωμάτισε πάλι την άδεια μοναξιά μου!
Δέξου με, που σου ζητώ διακαώς και με χαρά, να ‘μαι δούλα σου και μη με παραμερίζεις άκαρδα!
Μεγάλη οδύνη έχει ο μανιασμένος, χωρίς ανταπόκριση, έρωτας κι οδηγεί στη τρέλα.
Γιατί πρέπει να υπομένει, να καρτερά και να ψήνεται στις πύρινες γλώσσες της ζήλειας.
Μάθε πως σου ‘χω απέραντη κι ακατανίκητη οργή!
Τρελαίνομαι σα πλαγιάζω ολομόναχη στο κρεβάτι μας, ενώ εσύ αλλού δίνεις και παίρνεις χαρά!
Όμως δεν είναι σωστό να μαλώσουμε, γιατί θα πρέπει να χωριστούμε.
Έχουμε φίλους να κρίνουν και να μας συμβουλέψουν για δίκιο κι άδικο.
Έλα μαζί να τους μιλήσουμε, χαρά μου, τίμια, άξια, σωστά και λογικά, αν κι ο Έρωτας δεν έχει λογική!
Δες άρχοντά μου, πως μ’ έχεις καταντήσει, αν και καλά και πιστά θα σ’ υπηρετούσα!
Τώρα πια δε μπορώ μήτε λιγάκι έστω να σε πλησιάσω, να σ’ αγγίξω!
Πώς με παρατάς έτσι κύριέ μου, συ που πρώτος και τόσον επιδέξια με γεύτηκε;
Που πρώτος διέβης τις πύλες του νου και του κορμιού μου;
Ζηλεύω και τους δούλους ακόμα που σε πλησιάζουν, ό,τι κι αν σκέφτεσαι μ’ αυτό!
Ανόητα παραξενεύεσαι που λέω πως θαυμάζω κείνες που γίνονται χαλάκι στα πόδια των αγαπημένων τους!
Αρρώστησα!
Χάζεψα!
Κι εσύ αφέντη κι άρχοντά μου, με πετάς στην άκρη!
Παρ’ όλο που σε σένα πρώτο, για τη ψυχή μου μίλησα…
Μετάφραση Πάτροκλος Χατζηαλεξάνδρου http://www.peri-grafis.com

δε καταλαβα τι σχεση τωρα εχει αυτο με ολα τα παραπανω?? Το χεις χασει το νοημα..
(Επισης εσυ μπορεις να μεινεις στην αρχαιοτητα γιατι αυτα στις μερες μας ειναι κατα πολυ ξεπερασμενα ομως!!)

[Harris]

Ενα αρχαίο ερωτικό ποίημα και θρηνητικό τραγούδι μιας άγνωστης αρχαίας ποιήτριας, που λεγόταν μπροστά στην πόρτα του προσώπου που παρατούσε το ταιρι του, από το ίδιο το ταίρι κι ήταν ένα (κατά τα λεγόμενα) σύνηθες φαινόμενο κατά την αρχαιότητα! Το ποίημα αυτό συνήθως, αν το εν λόγω άτομο δε μπορούσε να το γράψει ο ίδιος, παραγγελόταν σε κάποιον ποιητή ή κάποια ποιήτρια στην αρχαία Ελλάδα!
Αυτό το αρχαίο ερωτικό ποίημα περιέχει ένα πολύ πλούσιο κείμενο με τρομερές εικόνες και λέξεις – το πάθος, η εναλλαγή, οι εικόνες, οι επικλήσεις, οι φοβέρες, η γλυκύτητα κι εν γένει ό,τι μα ό,τι επικαλείται αυτή η άγνωστη αρχαία ποιήτρια, μαρτυρά το ερωτικό πάθος μ’ ένα τρόπο θαυμαστό.
Στο ποίημα τον βρίζει, τον κατηγορεί, τον εκλιπαρεί, τον νοσταλγεί, ζητά βοήθεια, ζητά να γίνει χαλί, θέλει να τον … “σκοτώσει”, επιχειρηματολογεί, κατεβάζει Θεούς και …δαίμονες και … και … και … Κυκλοθυμικότητα, κατάθλιψη και σχεδόν στέρεη θλίψη, ρέει σε κάθε μα κάθε φράση σα δάκρυα ασταμάτητα κι απαρηγόρητα! Λέγοντάς του όλο αυτό αδειάζει μ’ όλα όσα λέει και στο τέλος αφήνει τη φωνή της να σβήσει, ξέροντας πως δε πρόκειται να καταφέρει κάτι και το σβήσιμο αυτό μου ακούγεται σαν ένας λυγμός που πνίγεται…
Παρακλαυσίθυρον – Ερωτικό ποίημα άγνωστης ποιήτριας από την αρχαία Ελλάδα
Με κοινή μας επιλογή και σύμμαχο την αγαπημένη Αφροδίτη, γίναμε ταίρι.
Πονώ σα θυμάμαι που με φιλούσες επίμονα, σκορπίζοντας στο κορμί μου τόσο γλυκιά σύγχυση, ενώ είχες σκοπό να με παρατήσεις και να διαλύσεις την αγάπη μας.
Δεν αντιμάχομαι πια τον έρωτα που νιώθω.
Αγαπημένα άστρα και νύχτα δέσποινα, γλυκιοί συνεργοί, άσφαλτα στείλτε με σ’ αυτόν, που κι η ίδια η Αφροδίτη έρμαιο μ’ οδηγεί, εκεί, όπου ο μεγάλος Έρωτας περιμένει να με τυλίξει στα δεσμά του.
Συνοδοιπόρος μου η μεγάλη φλόγα που καίει τα σωθικά μου.
Ο λογοπλάνος μαυλιστής του νου μου, αυτός που από πάντα του μεγαλοπιανόταν, αγνόησε την αγάπη μου δίχως να φέρει βαριά την αδικία που μου ‘κανε.
Αυτό ειν’ άδικο για με και με πεθαίνει.
Οργίζομαι!
Τρελαίνομαι!
Καίγομαι, μονάχη μου!
Αφέντη του νου, της καρδιάς και του κορμιού μου, χρωμάτισε πάλι την άδεια μοναξιά μου!
Δέξου με, που σου ζητώ διακαώς και με χαρά, να ‘μαι δούλα σου και μη με παραμερίζεις άκαρδα!
Μεγάλη οδύνη έχει ο μανιασμένος, χωρίς ανταπόκριση, έρωτας κι οδηγεί στη τρέλα.
Γιατί πρέπει να υπομένει, να καρτερά και να ψήνεται στις πύρινες γλώσσες της ζήλειας.
Μάθε πως σου ‘χω απέραντη κι ακατανίκητη οργή!
Τρελαίνομαι σα πλαγιάζω ολομόναχη στο κρεβάτι μας, ενώ εσύ αλλού δίνεις και παίρνεις χαρά!
Όμως δεν είναι σωστό να μαλώσουμε, γιατί θα πρέπει να χωριστούμε.
Έχουμε φίλους να κρίνουν και να μας συμβουλέψουν για δίκιο κι άδικο.
Έλα μαζί να τους μιλήσουμε, χαρά μου, τίμια, άξια, σωστά και λογικά, αν κι ο Έρωτας δεν έχει λογική!
Δες άρχοντά μου, πως μ’ έχεις καταντήσει, αν και καλά και πιστά θα σ’ υπηρετούσα!
Τώρα πια δε μπορώ μήτε λιγάκι έστω να σε πλησιάσω, να σ’ αγγίξω!
Πώς με παρατάς έτσι κύριέ μου, συ που πρώτος και τόσον επιδέξια με γεύτηκε;
Που πρώτος διέβης τις πύλες του νου και του κορμιού μου;
Ζηλεύω και τους δούλους ακόμα που σε πλησιάζουν, ό,τι κι αν σκέφτεσαι μ’ αυτό!
Ανόητα παραξενεύεσαι που λέω πως θαυμάζω κείνες που γίνονται χαλάκι στα πόδια των αγαπημένων τους!
Αρρώστησα!
Χάζεψα!
Κι εσύ αφέντη κι άρχοντά μου, με πετάς στην άκρη!
Παρ’ όλο που σε σένα πρώτο, για τη ψυχή μου μίλησα…
Μετάφραση Πάτροκλος Χατζηαλεξάνδρου www.peri-grafis.com