Bonsai Forum 'Το Ελληνικό Μπονσάι Φόρουμ'

Jean-Zac έγραψε: ↑

27 Απρ 2020, 15:34

... Άρα θα το έκοβα χαμηλότερα ώστε να ευνοηθεί και να μεγαλώσει σε διάμετρο ο κορμός βοηθούμενος και από τό ετήσιο δραστικό κλάδεμα.

...Οι ρίζες σε οριζόντια ακτινική διάταξη χρησιμοποιώντας .... Αυτό για την ανάπτυξη του Nebari...

Λένε ότι για να αρχίσεις να θεωρείς ή και να χαρακτηρίσεις ένα δενδράκι ως μπονσάι θα πρέπει να το καλλιεργείς για τουλάχιστον 15-20 χρόνια.     

 

Ώστε θα το έκοβες... Για εναέρια καταβολάδα έχεις άποψη?

Κάποιος άλλος μήπως?

Από την ανάπτυξη που έχει, κατά τεκμήριο έχει δύναμη το φυτό. Είναι κατάλληλη εποχή για επέμβαση στην ρίζα? Να το ξεθάψω για αν δω τι έχει από κάτω? Να κουρέψω ρίζα?

Το σχέδιο σου μου αρέσει πάρα πολύ και σ' ευχαριστώ για άλλη μία φορά φίλε Γιάννη..!!! 
 

Κορμός 4 εκατοστά άρα επιδέχεται κάποιο λύγισμα για το υποτιθέμενο σχέδιό μου. Κύριος σκοπός στα επόμενα χρόνια είναι η πάχυνση του κορμού και η απόκτηση κωνικότητας. Το σημερινό ύψος όμως δεν κάνει για  το σχέδιό μας. Άρα θα το έκοβα χαμηλότερα ώστε να ευνοηθεί και να μεγαλώσει σε διάμετρο ο κορμός βοηθούμενος και από τό ετήσιο δραστικό κλάδεμα. Οι ρίζες σε οριζόντια ακτινική διάταξη χρησιμοποιώντας ξύλινα τελάρα, παλιά συρτάρια, πεταμένες ψαροκασέλες. Αυτό για την ανάπτυξη του Nebari. Με την μείωση του ύψους είναι πολύ πιθανό να έχουμε νέα  ‘’ μάτια ‘’ και σε άλλα σημεία του κορμού. Οι επιλογές λοιπόν αυξάνονται για έναν καλύτερο σχηματισμό-εικόνα-διαμόρφωση. Εάν υπάρξουν 1-2-3 κλαδιά χαμηλά (έως πολύ χαμηλά) στον κορμό τότε καλό θα ήταν αυτά να μην κλαδευτούν καθόλου όλα τα χρόνια της καλλιέργειας (ενώ τά άλλα θα κλαδεύονται) ώστε στο τέλος και μετά την κοπή τους να σχηματίσουν (με λίγη επεξεργασία) μικρές τρύπες-κουφάλες. Το μικρότερο ύψος δεν πρέπει να μας ανησυχεί προς στιγμήν. Μεγαλώνοντας ο κορμός  και τά κλαδιά σε μέγεθος πάντα θα μπορούμε κάθε φορά εάν χρειαστεί να φτιάξουμε μία μέα κορυφή και να εναρμονίσουμε το μέγεθος με το ύψος.

Τά σχέδια είναι ενδεικτικά. Επέλεξα κάποια σημερινά κλαδιά. Δεν είχα φύλλωμα από πλάτανο και έβαλα από ελατάκι μόνο και μόνο για ια δώσω την ιδέα.
Αλλά όπως είπα ίσως στο μέλλον τά κλαδιά να γίνουν-υπάρξουν  πολύ περισσότερα οπότε οι επιλογές και τά σχέδια θα  αλλάζουν συνεχώς.

Μην παρασύρεσαι από τά λόγια μου.


Ακολούθησε την δικιά σου ιδέα, την δικιά σου διαίσθηση καί κυνήγησε το όνειρό σου. Εσύ έχεις το δένδρο, εσύ το βλέπεις ζωντανά, εσύ θα το καλλιεργήσεις.

Λένε ότι για να αρχίσεις να θεωρείς ή και να χαρακτηρίσεις ένα δενδράκι ως μπονσάι θα πρέπει να το καλλιεργείς για τουλάχιστον 15-20 χρόνια.     

Μέχρι τότε θα έχει μεγαλώσει και δυναμώσει.
 
 

Jean-Zac έγραψε: ↑

24 Απρ 2020, 11:22

 Παρατήρησα ότι ο κορμός έχει μία μικρή καμπύλη... 

( Άλλα πράγματα θα έκανα από αυτά που γράφω αλλά μπορεί να τρομάξεις !!!! )
.
                        

 

Φίλε μου Γιάννη,

όπως έχω περιγράψει στην ιστορία του δέντρου, το πλατανάκι ήταν μια επέμβαση σωτηρίας του από σίγουρο θάνατο, λόγω της θέσης που είχε φυτρώσει (εξ ου κι ο τίτλος) στο πρανές στην άκρη ενός δρόμου... Άρα, δεν έγινε με κριτήρια συλλογής ενός γιαμαντόρι, ( κορμός - ρίζα - κλπ).

Αν θέλεις ήταν ένα πείραμα που ανέβασε τις πιθανότητες επιβίωσής του από το καμία στο δύο-τρείς.. Το ότι επέζησε μέχρι στιγμής είναι ήδη επιτυχία για μένα και την ταπεινότητά μου. Για να δείχνει πιο πειστικό ως bonsai ένα δέντρο ενός μέτρου σε ύψος, πρέπει το πάχος του κορμού να ξεπεράσει το 1/6, δηλαδή τα 17 εκατοστά. Αν λάβει κανείς υπ’ όψιν του ότι το σημερινό πάχος κορμού είναι περίπου 4εκ., τότε ή πρέπει να κοπεί το δεντράκι στα 25 εκατοστά τελικό ύψος ή πρέπει να το ταΐζω μέλι με ταχίνι για να γίνει τετραπλάσιο σε πάχος (δηλαδή τετράπαχο..!)

Η περίπτωση μιας εναέριας καταβολάδας με έχει απασχολήσει στο παρελθόν, όμως δεν έχω ιδέα αν έχει το συγκεκριμένο είδος τις προδιαγραφές για κάτι τέτοιο. Υποθέτω πως ναι, αφού είναι είδος συγγενές προς τα acer... Απ´ την άλλη είναι το μοναδικό τόσο μεγάλο σε όγκο δέντρο που θα μπορούσε να γεμίσει αυτό το τεράστιο τσιμεντένιο pot που έχω. Βέβαια είναι ότι πρέπει και για δασάκι με πλατάνια...

Μ´ αυτά και μη αυτά, μέχρι σήμερα το σχέδιο ήταν «άστο να ζήσει». Το κούρευα να μην ξεφύγει εντελώς σε ύψος και όγκο, του έχω κάνει αποφύλλωση μια δυο φορές και διατηρεί μέχρι σήμερα αρκετά μικρότερο φύλλο σε σχέση με το κανονικό. Θα ανεβάσω σχετικές φωτογραφίες για συγκριτική παρατήρηση σύντομα. 

Σου τα έγραψα όλα αυτά για να καταλάβεις πως έφτασε το δέντρο μέχρι την σημερινή του  εικόνα και γιατί. Δεν εφαρμόστηκε πάνω του κανένα σχέδιο ανάπτυξης, γιατί ήθελα να σιγουρευτώ ότι θα επιζήσει. Αυτό φαίνεται να επιτεύχθηκε. Τώρα αρχίζω κι εγώ να σκέφτομαι αν πρέπει να ελέγξω τις ρίζες του αυτή την άνοιξη, αν πρέπει να επέμβω και με ποιό τρόπο στην ανάπτυξή του και πώς θα ήταν σωστότερο να το διαμορφώσω. Δεν υπάρχει περίπτωση να με τρομάξεις. Πες μου απλά τί θα έκανες στην θέση μου. Αν όντως οι σκηνές που α ακολουθήσουν είναι ακατάλληλες για ανηλίκους και ευπαθείς ομάδες, το πολύ πολύ να έχω κοντά μου μερικά υπογλώσσια του πεθερού...!

Go wild!

 Παρατήρησα ότι ο κορμός έχει μία μικρή καμπύλη και κατά την γνώμη μου θα μπορούσε να αυξηθεί ώστε κατά κάποιον τρόπο να μειωθεί το ύψος και βέβαια με μία αφαίρεση της κορυφής. Νέα κορυφή θα δημιουργηθεί με ένα από τά αμέσως χαμηλότερα κλαδιά. Σίγουρα κάθε χρόνο θέλει αυστηρό κλάδεμα στα κλαδιά ελπίζοντας ότι ο κορμός θα μεγαλώσει σε μέγεθος αλλά να μην πάρει ύψος. Με το σκεπτικό αλλά και την εφαρμογή του ετήσιου αυστηρού κλαδέματος θεωρώ ότι δεν υπάρχει ανάγκη συρματώματος προς το παρόν. Αυτό θα αρχίσει να γίνεται μετά την κάποια ικανοποιητική αύξηση μεγέθους του κορμού οπότε και θα επιμεληθεί και η διακλάδωση. 

( Άλλα πράγματα θα έκανα από αυτά που γράφω αλλά μπορεί να τρομάξεις !!!! )
.
                                 
.
 
 
 
 

Ωραιότατο!

Προστέθηκε μετά από 58 δευτερόλεπτα:
Νομίζω ότι αυτές τις δέντρα κάνουν μεγάλα φύλλα

πανέμορφο!!

 Είπα να ανεβάσω και καμία φωτογραφία όταν είναι φορτωμένος με φύλλα ο πλάτανος. Δείχνει να χαίρεται και την φετινή άνοιξη...!

Υ.Γ.: Ερώτηση: μήπως υπάρχει λόγος να του ανανεώσω το χώμα του? Έχει οργανικό (φυλλόχωμα Πηλίου) με αρκετό περλίτη (για να κρατιέται αφράτο), σε αναλογία περίπου 60-40. Δεν δείχνει να έχει σκληρύνει και συνεχίζει να στραγγίζει ομαλά? Έχει κάποιος γνώμη για το θέμα? Μήπως θα ήταν καλό να ελέγξω πόση ρίζα έχει φτιάξει αυτά τα χρόνια?
 
 

έχω πολλά πλατάνια, μικρά και μεγάλα, τα οποία μάζεψα τα τελευταία τρία χρόνια. Αυτό που έχω διαπιστώσει - με τον δύσκολο τρόπο, διότι την πρώτη χρονιά έχασα μερικά από απειρία - είναι ότι χρειάζονται πολλή υγρασία και σκιά, τα οποία είναι τα βασικά. Απ'ότι έχω διαβάσει, τα θρεπτικά συστατικά στο φυλλόχωμα καταναλώνονται από το φυτό εντός της πρώτης σαιζόν (ανοιξη - καλοκαίρι) από τη επόχή που θα το βάλεις. Εάν το υπόστρωμα που έχεις κρατά την απαραίτητη υγρασία κράτησέ το αλλά λίπανέ το τακτικά. Εάν δεν θέλεις ή δεν μπορείς να λιπαίνεις συχνά (όπως εγώ..!!) κάνε μια -  μερική έστω - ανανέωση στο φυλλόχωμα για να εμπλουτίσεις το υπόστρωμα με νέα θρεπτικά συστατικά. Παράλληλα, λίγο λίπασμα πότε-πότε καλό θα κάνει. 

Οκ, πιθανόν "μπονσαϊκώς" ίσως να μην είναι αυτός ο ενδεδειγμένος τρόπος, αλλά προς το παρόν τουλάχιστον σε μένα δείχνει να δουλεύει

myrtilos έγραψε: ↑

09 Μαρ 2020, 00:44

.. δεν εννοούσα έτοιμα η αρκετά προχωρημένα δέντρα, σκοπός μου είναι να σε εξιτάρω... 
...περιμένω από εσένα κάτι καλύτερο ...

 

Εάν κάποιος θεωρεί ότι πρέπει να υπάρχουν εσκαμμένα, τότε η επιλογή να συμμετέχει ως μέλος σε ένα forum (με σκοπό την ανταλλαγή απόψεων...) θα πρέπει να θεωρηθεί τουλάχιστον ατυχής..!

Υπάρχει μία δόση κοπλιμέντου σε όσα αναφέρεις, κυρίως με την εκ μέρους μου δημιουργία εύλογων προσδοκιών για θεαματικότερα αποτελέσματα. Με τιμά η άποψή σου. Η αλήθεια όμως είναι ότι έχασα πολλά από τα δέντρα που ανέφερες. Απειρία? Λάθη? Επιπολαιότητες? Βιασύνη? Όλα μαζί? Φαντάζεσαι να είχα χάσει ένα πολύ καλύτερο δέντρο? Νομίζω θα είχα κάνει χαρακίρι! Το θέμα όμως είναι αλλού...

Είναι στο ταξίδι! Στην υποχρέωση προς τους νεότερους να μεταφερθεί η γνώση για να μην αποθαρρυνθούν με την πρώτη απώλεια. Είναι να διαμοιραστούν οι όμορφες στιγμές, οι αγωνίες και οι μικρές συγκινήσεις που μπορεί να προσφέρει το χόμπι μας. Όταν ξεκίνησα το πλατανάκι, τον Οκτώβρη του 2017, μία από τις πρώτες επισημάνσεις ήρθε διά στόματος του Sim62 (πολλά κιλά γνώσεων και εμπειρίας...), ο οποίος στοργικά με προειδοποιούσε ότι είναι δύσκολη περίπτωση με λίγες πιθανότητες. Όμως, δεν με αποθάρρυνε. Και δες σήμερα το δεντράκι. Ζει. Αναπτύσσεται. Σε λίγο θα γεμίσει με νέο φύλλωμα. Κι εγώ θα το χαίρομαι (πάλι...). Μπορεί και να τα καταφέρει... μπορεί και όχι. Μπορεί να γίνει σε 15 χρόνια ένα αξιοζήλευτο bonsai... μπορεί και όχι. Όσο θα υπάρχει και θα το φροντίζω, θα χαίρομαι με την ύπαρξή του. Αυτό είναι που μετράει.

Ξεκίνησα όπως όλοι μας δειλά-δειλά, με όλους τους δισταγμούς και τις αναστολές. Στα 5 χρόνια που πέρασαν κέρδισα εμπειρία, πρόσβαση σε ένα τεράστιο εκπαιδευτικό υλικό που βρίσκεται στην βιβλιοθήκη μας και λίγους νέους φίλους. Αυτό είναι το μεγάλο κέρδος μου. Δεν έχει σημασία που μερικούς δεν τους έχω γνωρίσει από κοντά. Οι εποχές εξελίσσονται και μαζί της οφείλουμε κι εμείς να κάνουμε το ίδιο. Σε αντάλλαγμα για όλα όσα κέρδισα, νιώθω ως ελάχιστη υποχρέωσή μου (αν μη τί άλλο...) τουλάχιστον να είμαι ενεργό μέλος. Να λέω την γνώμη μου, όταν έχω κάτι να προσθέσω. Να αναρτώ φωτογραφίες με τα ταπεινά δεντράκια που μέχρι στιγμής έχω στην κατοχή μου και να καταγράφω την δική τους εξέλιξη (ίσως και την δική μου). Να προτείνω κάποια βελτίωση στην λειτουργία του forum. Να μοιράζομαι την όλη εμπειρία του ταξιδιού με τους συνταξιδιώτες...

Όσο για τα "καλύτερα", πιο "απαιτητικά", πιο θεαματικά δέντρα, όντως τα "διαμάντια" είναι κάπου εκεί έξω και περιμένουν να τα ανακαλύψουμε όλοι μας. Είτε σε κάποιο site στην άλλη άκρη του κόσμου, είτε σε κάποιο κοντινό φυτώριο, είτε πεταμένα στην άκρη του δρόμου, είτε στο μεγάλο "φυτώριο" του διπλανού δάσους. Όμως, ας μην ξεχνάμε, ότι είμαι μόλις 5 χρονών! Σε ανθρώπινη κλίμακα, είμαι νήπιο... Σε κλίμακα bonsai, νεογέννητο βρέφος!!!

Απαραίτητο στοιχείο στα υποδειγματικά bonsai είναι η αρμονία και η αναλογικότητα. Με άλλα λόγια η ισορροπία. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, αυτό είναι το απλούστερο συστατικό της ευτυχίας και ο σημαντικότερος νόμος του σύμπαντος. Για να κατακτήσεις την ισορροπία, όσο απλή κι αν είναι ως έννοια, τόσο δύσκολο είναι ως εγχείρημα. Η ίδια ισορροπία πρέπει να υπάρχει ανάμεσα στην ηλικία του φροντιστή και σ' αυτή του δέντρου. Και κάπως έτσι επανερχόμαστε στον πρώτο και θεμελιώδη κανόνα των bonsai: υπομονή κι επιμονή! Θά 'ρθουν και τα καλύτερα, όλα στον καιρό τους!

Υ.Γ.: Ερώτηση: μήπως υπάρχει λόγος να του ανανεώσω το χώμα του? Έχει οργανικό (φυλλόχωμα Πηλίου) με αρκετό περλίτη (για να κρατιέται αφράτο), σε αναλογία περίπου 60-40. Δεν δείχνει να έχει σκληρύνει και συνεχίζει να στραγγίζει ομαλά? Έχει κάποιος γνώμη για το θέμα? Μήπως θα ήταν καλό να ελέγξω πόση ρίζα έχει φτιάξει αυτά τα χρόνια?
 

Να διευκρινίσω λοιπόν ότι δεν εννοούσα έτοιμα η αρκετά προχωρημένα δέντρα,σκοπός μου είναι να σε εξιτάρω, να σε βάλω να ανακαλύψεις νέα πιο "απαιτητικά" δέντρα. 
Αν κατάλαβα καλά μένεις κάπου στο Πήλιο και σου αρέσουν τα yamadori(είσαι και καλός στις καταβολάδες),πεδίο λαμπρό για να ανακαλύψεις διαμάντια που με τις περιποιήσεις και περιγραφές σου θα χαρούμε όλοι.
Με όλο το θάρρος περιμένω από εσένα κάτι καλύτερο από τον "ιβίσκο τον αλήτη",τον "πυράκανθο τον ανορθόδοξο,τον "άρκευθος απείραχτος",την "ορεσίβια οξιά" ,την ροδιά σου τον πλάτανο τα πυξάρια τα λιγουστρίνια τις ελιές την μυρτιά κτλ..
Αν για κάποιο λόγο θεωρείς ότι υπερβαίνω τα εσκαμμένα,προσπέρασε με . 


Υ.Γ.δεν έχω καλύτερα δέντρα η πιο προχωρημένα απεναντίας,το ξεκίνημα μου ήτανε πολύ πιο "άχαρο" από το δικό σου. 

myrtilos έγραψε: ↑

08 Μαρ 2020, 21:04

Διακρίνω ένα ιδιαίτερο δεσμό που έχεις με κάθε δέντρο σου και ...
Κάνω αυτές τις σκέψεις και τις δημοσιοποιώ για πρώτη φορά σε δική σου ανάρτηση γιατί δείχνεις ανοιχτός σε σχόλια πέρα από κολακείες.

 

Αγαπητέ Myrtilos, 

καταρχήν ευχαριστώ για τα σχόλια που έγραψες, και βέβαια δεν εννοώ τις κολακείες! Συμφωνώ με όλα όσα γράφεις... ΑΠΟΛΥΤΑ! Γι’ αυτό και ό,τι δέντρο έχω παρουσιάσει μέχρι τώρα, έχει καταχωρηθεί στην ενότητα pre-bonsai ή yamadori. Εάν υπήρχε κατηγορία “wanna be pre-bonsai someday...” θα έβαζα εκεί τα περισσότερα από τα δέντρα που έχω μέχρι τώρα. Εκεί ανήκουν.

Όμως, χωρίς να παίρνω αμυντική θέση, ο καθένας από μας κάνει τις επιλογές του γενικότερα στη ζωή. Το ίδιο και με τα bonsai. Ακούω αυτό που λες, ότι όσο πιο αναπτυγμένο το δέντρο, όσο πιο κοντά στο τελικό στάδιο, τόσο πιο μελετημένη πρέπει να είναι η κάθε κίνηση, άρα τόσο μεγαλύτερο το άγχος. Συμφωνώ. Απ’ την άλλη όμως, ένα τέτοιο δέντρο έχει ολοκληρωθεί κατά 90% ως προς τον σχεδιασμό του. Σ’ αυτή τη φάση, ο σημερινός φροντιστής του καλείται να συνεχίσει να υπηρετεί το όραμα που κάποιος άλλος πρώτος είδε κλείνοντας τα μάτια του. Κάποιος άλλος σχεδίασε προηγουμένως σε τί στυλ θα αναπτυχθεί το δέντρο και υπηρέτησε αυτή του την ιδέα για 10-20-30 χρόνια, μέχρι να φτάσει στα χέρια του δεύτερου ή τρίτου ιδιοκτήτη. Κάποιος άλλος έκανε τις βασικές επιλογές. Κάποιος άλλος έδωσε πνοή στο όραμα.

Δεν θεωρώ ότι εάν κάποιος αγοράσει ένα προχωρημένο bonsai, υπολείπεται σε δημιουργικότητα ή σε αγάπη για την ενασχόληση ή σε απαραίτητες γνώσεις, ή, ή, ... Ωστόσο, δεν παραγνωρίζω και τις διάφορες. Για να υποστηρίξεις ένα προχωρημένο bonsai (το οποίο λογικά σου στοίχισε κάποια σημαντικά λεφτά), πρέπει να έχεις κάποια σημαντική εμπειρία, αλλιώς παίρνεις μη λελογισμένο ρίσκο... Και για να αποκτήσεις εμπειρία, από κάπου πρέπει να ξεκινήσεις, σωστά?

Τώρα, προσωπικά, εάν υποθέσουμε ότι έχω την επιλογή να αγοράσω όποιο δέντρο θέλω ή να ξεκινήσω με υλικό yamadori ή μία καλή καταβολάδα, μάλλον θα επέλεγα να μην αγοράσω. Γιατί? Επειδή, για μένα σημαντικότερο είναι το ταξίδι και το ότι έχω το 80-90% των επιλογών διαμόρφωσης του δέντρου. Ματαιοδοξία? Ίσως. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα έχω bonsai δέντρο για τα επόμενα 10-20 χρόνια. Οκ. Εάν καταφέρω όμως να έχω ποτέ, θα είναι αυτό που εγώ ονειρεύτηκα, σχεδίασα, φρόντισα, κλπ. Και εάν αφήσω κληρονομιά στα παιδιά μου κάποιο από τα δέντρα, δεν θα έχει σημασία η αγοραστική αξία του. Μόνο η συναισθηματική του. Γι’ αυτό από όλο το κείμενό σου, (με το οποίο συμφωνώ...) άφησα την πρόταση: «Διακρίνω ένα ιδιαίτερο δεσμό που έχεις με κάθε δέντρο σου...» 

Φίλε μου, Myrtilos, έχεις απόλυτο δίκιο!!!
 

Διακρίνω ένα ιδιαίτερο δεσμό που έχεις με κάθε δέντρο σου και αυτό είναι εξαιρετικό,πόσο μάλλον για όλους εμάς που διαβάζουμε τις μικρές σου ιστορίες που τόσο επιτυχημένα μας παρουσιάζεις.
Είσαι αναμφισβήτητα η "λογοτεχνική" ματιά του φόρουμ και οι παρουσιάσεις σου κρίνονται απαραίτητες.
Όσα αφορούν τα δέντρα σου (και τα δέντρα των περισσοτέρων στο φόρουμ) θα μου επιτρέψεις ένα γενικό σχόλιο,όλα είναι σε αρχικό στάδιο με αρκετά εως πολλά χρόνια συνεχόμενων εργασιών για να προσεγγίσεις το σχέδιο σου, νομίζω σου χρειάζονται κάποια δέντρα σε πιο προχωρημένο στάδιο για να σου μπουν και μεγαλύτερα διλήμματα.
Η εξέλιξη είναι να νιώσεις ότι πλησιάζεις στο στόχο και οι εργασίες-επεμβάσεις έχουν άλλη βαρύτητα,λίγο περισσότερο άγχος κάνει καλό στις συγκεκριμένες περιπτώσεις.
Όταν ήρθα σε επαφή με τα δέντρα του Ιωάννη (Μακρής) και στη συνέχεια απέκτησα και μερικά από αυτά ένιωσα την επιθυμία να τολμήσω περισσότερο,να ψάξω πιο δύσκολα και πιο προχωρημένα δέντρα.
Δεν έχω παραμελήσει κανένα από τα 40 και βάλε που προόριζα για bonsai απλά κατάλαβα ότι για τα περισσότερα από αυτά η πρώτη εκτίμηση και επιλογή ήτανε αρκετά επιπόλαια,κάποια λοιπόν χάρισα κάποια φύτεψα στο έδαφος και σε κάποια τόλμησα περισσότερο.
Κάνω αυτές τις σκέψεις και τις δημοσιοποιώ για πρώτη φορά σε δική σου ανάρτηση γιατί δείχνεις ανοιχτός σε σχόλια πέρα από κολακείες.
 

Ναι, το παραδέχομαι. Με έχει πιάσει η άνοιξη. Βλέπω τα δεντράκια να ξυπνάνε και με τρώει το χέρι μου. Είμαι μόνο εγώ ή είναι γενικότερο?

Έχω τουλάχιστον ένα χρόνο να ανεβάσω φωτογραφίες για τον πλάτανό μου. Οι τελευταίες φωτό που είχα ανεβάσει πέρσι το Μάη, σήμερα μου φαίνονται πολύ παλιές. Το δεντράκι έχει κάνει πρόοδο, δέχτηκε τουλάχιστον δύο κουρέματα από το καλοκαίρι μέχρι και την ώρα που έριξε τα φύλλα του. Διατηρήθηκαν οι βασικές αναλογίες της κόμης του, ενώ ξεχάστηκε το καλώδιο που είχα βάλει στο δεξί κλαδί, με αποτέλεσμα να αφήσει γενναία το σημάδι του. Άραγε, θα διορθωθεί από την φετινή ανάπτυξη ή θα πρέπει να αναπτύξω νέο κλαδί στην περιοχή..?

Το δέντρο κατέβηκε για τις ανάγκες της φωτογράφησης από το σημείο που το είχα όλο το χρόνο (με μεγάλη δυσκολία ...), δέχτηκε και ένα αραίωμα κι ένα κόντεμα σε μερικά κλαδιά, δέχτηκε και τα φλας της δημιοσιότητας και ξανανέβηκε στο θρόνο του... Και ενώ σκεφτόμουν να το ποτίσω η όχι, την απόφαση πήρε ο Θεός: έριξε μια δυνατή μπόρα και το φχαριστηθήκαμε όλοι. Βέβαια ανυπομονώ να γεμίσει φύλλα και να σας δώσω νέο φωτογραφικό υλικό.

Όπως πάντα, καλοδεχούμενα τα σχόλια, οι σκέψεις και οι προτάσεις όλων σας.            
 
 

Τον κύριο τον γνωρίζετε... το δέντρο μπροστά του είναι ένα από τα βραβευμένα του και αναφέρεται σε αναδημοσιεύσεις ως πλάτανος (αν και νομίζω ότι είναι κάποιο είδος Acer).

Η μακρινή φιλοδοξία είναι ένα ανάλογο δέντρο, απ’ αυτά που δεν τα κουνάς γύρω-γύρω, αλλά κάνεις βόλτα τριγύρω τους..! Άρα ο πρώτος στόχος είναι να συνεχίσει να ζει, δεύτερος στόχος να διατηρηθεί το ύψος περίπου στα σημερινά του επίπεδα και να παχύνει ο κορμός !!! Στόχος διαμόρφωσης: εκτός από το μέγεθος, όλα τ’ άλλα θα μου τα δείξει το ίδιο το δέντρο, ανάλογα με το ποιά και πόσα κλαδιά θα διατηρήσει, πόσα καινούργια και πού θα τα βγάλει...

Η αλήθεια είναι ότι με μπέρδεψαν λίγο οι φωτογραφίες. Φαίνεται υγιέστατο!
Τι έχεις στο νου σου? Σκέφτεσαι για καταβολαδα?
Καλή συνέχεια από μένα!

marios έγραψε: ↑

20 Μάιος 2019, 10:12

Πανέμορφο πλατανάκι. Το σχήμα του είναι ταιριαστό.

Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια.

Προστέθηκε μετά από 1 λεπτό 34 δευτερόλεπτα:

Livstaras έγραψε: ↑

21 Μάιος 2019, 06:50

Harris έγραψε: ↑

20 Μάιος 2019, 15:13

Κουκλακι πολυ ωραιο το δεντρακι σου Νικολα!

  

 

Προστέθηκε μετά από 1 λεπτό 40 δευτερόλεπτα:

Harris έγραψε: ↑

20 Μάιος 2019, 15:13

Κουκλακι πολυ ωραιο το δεντρακι σου Νικολα!

Harris έγραψε: ↑

20 Μάιος 2019, 15:13

Κουκλακι πολυ ωραιο το δεντρακι σου Νικολα!

 

Κουκλακι πολυ ωραιο το δεντρακι σου Νικολα!

Πανέμορφο πλατανάκι. Το σχήμα του είναι ταιριαστό.

Και μερικές νέες φωτογραφίες με την νέα βλάστηση... περισσότερα κλαδιά= περισσότερες επιλογές= περισσότερο κλάδεμα= περισσότερη δουλειά= ουφ κουράστηκα..!