Καλημέρα σε όλους,
Εδώ και λίγες μέρες ξύπνησε η μικρή μου βελανιδιά. Είναι ένα μικρό δεντράκι που συλλέχθηκε την άνοιξη του 2015 άγριο από τα 1300 μέτρα υψόμετρο στην Πίνδο, μεταφέρθηκε τότε με όλη του την ριζόμπαλα και το χώμα στο Βόλο και παρά τις αντίθετες προβλέψεις έζησε...
[img]
//uploads.tapatalk-cdn.com/201704 ... f7b583.jpg[/img]
Μόλις το είχα φέρει στην αυλή μου, θυμάμαι το τοποθέτησα απλά σε μία ικανοποιητικού μεγέθους (ανάλογη προς το ριζικό του σύστημα) πήλινη γλάστρα, συμπλήρωσα το χώμα του με φυλλόχωμα στο οποίο είχα προηγουμένως προσθέσει ποσότητες περλίτη, φλούδας πεύκου και στεγνού υπολείματος καφέ... Και τότε πίνοντας το καφεδάκι μας εγώ κι εκείνο κάναμε μία συμφωνία: εκείνο να δεχτεί να πίνει νεράκι της βρύσης κι εγώ να του το δίνω...
Τηρώντας την συμφωνία μας, επέζησε εκείνο το πρώτο καλοκαίρι. Έδειξε να αντιδρά ομαλά στην αλλαγή περιβάλλοντος και συνέχισε να αναπτύσεται. Όταν το πρώτο φθινόπωρο άρχισε να χάνει τα φύλλα του, αρχικά τρομοκρατήθηκα. Μέχρι να θυμηθώ ότι είναι φυλλοβόλο δέντρο, μάλλον τα χρειάστηκα... Ανακουφισμένος που κατάλαβα ότι αυτό ήταν το φυσικό να γίνει, συνέχισα να το παρακολουθώ να χάνει μέχρι και το τελευταίο φυλλαράκι του. Κι έμεινε ένα ξερό κοτσάνι για μήνες!
Κι όταν πάλι ήρθε η δεύτερη κοινή μας άνοιξη, θυμάμαι την αγωνία μέχρι να δω τους πρώτους κόμπους να φουσκώνουν και να ξετινάγονται από μέσα τους τα πρώτα φυλλαράκια, σημάδι ότι το δεντράκι ξυπνάει και παραμένει ζωντανό. Δεν θυμάμαι σε ποια στιγμή ακριβώς διάλεξα να ριψοκινδυνέψω κι άλλο μαζί του... δίνοντάς του καινούργιο σπίτι. Όμως το είχα κάνει για όλα τα δεντράκια που κρατάω. Τα τοποθέτησα σ' αυτές τις πήλινες γλάστρες που πήρα από τα Jumbo, από εσωτερική αδυμονία να τα δω να θυμίζουν bonsai.
[img]
//uploads.tapatalk-cdn.com/201704 ... 485972.jpg[/img]
Η μικρή μου βελανιδιά αποδείχτηκε παληκαράκι. Επέζησε και την δεύτερη άνοιξη, τοποθετημένη σ' ένα ανατολικό μπαλκονάκι που βλέπει προς το Πήλιο και προς την Γορίτσα (το βουναλάκι που χωρίζει τον Βόλο από το εργοστάσιο της ΑΓΕΤ και την περιοχή "Αγριά"). Βέβαια την περσινή χρονιά δέχτηκε και μία πρώτη γεύση υγρού λιπάσματος και σίδηρου, τίποτα εξειδικευμένο όμως, τα κοινά που βρίσκει κανείς σε σούπερ μάρκετ κλπ.
Φέτος λοιπόν θα είναι η τρίτη μας χρονιά μαζί! Σκέφτομαι να κάνω κάτι γενικό για όλα μου τα φυτά (τα οποία είναι σχεδόν όλα εξίσου μικρά προ-bonsai), δηλαδή να γυρίσω σε μεγάλες γλάστρες (πχ. Φ40 και 40 πόντους βάθος), για να μπορέσουν να αναπτυχθούν τα επόμενα χρόνια πιο ελεύθερα, να χοντρύνουν οι κορμοί τους για να γίνουν κάποια στιγμή (Θεού θέλοντος) κατάλληλο υλικό για αξιοπρεπή Bonsai. Με αυτόματο πότισμα σταγόνας, λίπανση και ελάχιστες κατά περίπτωση εργασίες κλαδέματος. Με προβληματίζει βέβαια ότι ο διαθέσιμος χώρος στο σπίτι μου για να γίνει αυτό είναι το δυτικό μπαλκόνι, που είναι μεν μεγαλύτερο, αλλά ο ήλιος αρχίζει να το βλέπει μετά τις δύο το μεσημέρι...
Όσο λοιπόν εγώ απολαμβάνω αυτές τις στιγμές της φύσης, όπου συντελούνται αυτά τα μικρά θαύματα και τα κοτσάνια του χειμώνα γεμίζουν φυλαράκια, [img]
//uploads.tapatalk-cdn.com/201704 ... a69b7d.jpg[/img] θα ήθελα την γνώμη των σοφότερων για το πότε είναι κατάλληλη εποχή για το project που προανέφερα.
Με φιλικούς χαιρετισμούς από τους πρόποδες του Πηλίου...
Στάλθηκε από το GT-N8000 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
