Σίγουρα το δενδράκι θα χρειαστεί τον χρόνο του και εσύ την έμπνευση για την διαμόρφωση.
Σαν βάση-αρχή πάντως ξεκινάει καλά. Αργότερα (μετά από χρόνια) θα βρείς τις φλέβες τροφοδοσίας και θα κάνεις και τά ανάλογα shari και ίσως κάποιο jin.
Δεν ξέρω το κόστος αγοράς ή εάν είναι δώρο, αλλά σαν εισαγόμενο είδος θα αξίζει κάποια λεφτά.
Ότι και να είναι χαλάλι. Καμιά φορά ξοδεύουμε περισσότερα για άσχετα πράγματα.
Άσχετο.
Έριξα μία ματιά στο fb για τον Enrico Savini και είδα ότι έχει εξαιρετικά δένδρα και έχει κάνει εξαιρετική δουλειά. Αυτό πού δεν ξέρω είναι εάν τά αγόρασε από κάποιο φυτώριο και τά καλλιεργούσε χρόνια και χρόνια ή ήταν γιαμαντόρι ή τά αγόρασε από το εξωτερικό και τά διαμόρφωσε σιγά-σιγά. Δεν έχω πρόθεση να τον μειώσω άλλωστε έχει καλό παρελθόν και σοβαρή μελέτη των μπονσάι αλλά όλοι μας αντιλαμβανόμαστε ότι για να καταφέρουμε να φτιάξουμε ένα αξιοπρεπές μπονσάι ξεκινώντας από ένα φυτό αγορασμένο από το φυτώριο σίγουρα δεν θα φτάσει η ζωή μας και μάλλον θα το τελειώσουν οι επόμενοι με κίνδυνο πάντα να μην γίνει ποτέ κάτι το όμορφο. Ξεκινώντας από ένα γιαμαντόρι θα έχουμε κερδίσει 20-30-40 + χρόνια δηλαδή την περισσότερη δουλειά την έκανε η φύση, εμείς την λιγότερη αλλά έχουμε μεγάλες πιθανότητες να αποκτήσουμε ένα εξαιρετικό μπονσάι και εμείς νά γίνουμε μάστερ.Αυτό το χόμπυ και την φιλοσοφία του ο καθένας την αντιλαμβάνεται και την μεταφράζει όπως νομίζει και όπως μπορεί. Δεν θα ανοίξουμε πόλεμο. Εξαρτάτε τι θέλουμε, τι ζητάμε, τι προσδοκούμε και πού θέλουμε να φτάσουμε. Στο χέρι μας είναι η κάθε επιλογή.
Αρβυλα, φτυάρια, κασμάδες, πριόνια, καφέδες και βούρ στους λόγγους και τά βουνά.
Ο Φεβρουάριος είναι κοντά. Κάτι μπορεί να βρεθεί. Και τότε ο πολυπόθητος τίτλος του μάστερ είναι κοντά. Μην φοβάστε. Έχω δεί Έλληνες με εμπειρία 5-7-10 χρόνια να γίνονται μάστερ πολύ γρήγορα. Ας είναι καλά τά βοσκοτόπια και τά van από το εξωτερικό.
Μην ξεχάσετε και το τάπερ με τά κεφτεδάκια.
Και πάλι άσχετο.
Θυμάμαι πρίν από χρόνια την χαρά στο πρόσωπο του Παναγιώτη όταν αγόρασε ένα δενδράκι από το φυτώριο πού είχαμε πάει παρέα μαζί αρκετοί από εμάς. Αναρωτιέμαι γιατί ο Παναγιώτης δεν έβγαλε κάποιο δένδρο από την φύση. Θα μπορούσε να μας εντυπωσιάσει όλους μας και να γίνει πασίγνωστος στην Ελλάδα (και όχι μόνο) αλλά προτιμά να παλεύει με τά δένδρα του πού καλλιεργεί επιτυχημένα τόσα χρόνια και να βοηθά και να μοιράζεται τις εμπειρίες του με του άλλους.
Ίσως χάλασα την παρουσίαση του αγαπητού Ιωάννη αλλά ελπίζω να με συγχωρέσει.
Δεν χαλασες καμια παρουσίαση. Το δεντράκι είναι από την προσωπική του συλλογή δλδ δεν τα φτιάχνει για να τα πουλήσει και δεν είναι γιαμαντορι τα καλλιεργει ο ιδιος. Πήρα ακόμα ένα δεντρκι του θα το ανεβάσω κάποια άλλη στιγμή ένα juniper kyushu. Όσο αφορα τα γιαμαντορι κάπου συμφωνώ μαζι σου και σε καποια σημεια διαφωνω αλλα ειναι εκτος θεματος αυτο
Προστέθηκε μετά από 2 λεπτά 54 δευτερόλεπτα:
πολυ ωραιο το virtual ειμαι σιγουρος πως θελει πολλαααα χρονια για να γινει ετσι
Σίγουρα το δενδράκι θα χρειαστεί τον χρόνο του και εσύ την έμπνευση για την διαμόρφωση.
Σαν βάση-αρχή πάντως ξεκινάει καλά. Αργότερα (μετά από χρόνια) θα βρείς τις φλέβες τροφοδοσίας και θα κάνεις και τά ανάλογα shari και ίσως κάποιο jin.
Δεν ξέρω το κόστος αγοράς ή εάν είναι δώρο, αλλά σαν εισαγόμενο είδος θα αξίζει κάποια λεφτά.
Ότι και να είναι χαλάλι. Καμιά φορά ξοδεύουμε περισσότερα για άσχετα πράγματα.
Άσχετο.
Έριξα μία ματιά στο fb για τον Enrico Savini και είδα ότι έχει εξαιρετικά δένδρα και έχει κάνει εξαιρετική δουλειά. Αυτό πού δεν ξέρω είναι εάν τά αγόρασε από κάποιο φυτώριο και τά καλλιεργούσε χρόνια και χρόνια ή ήταν γιαμαντόρι ή τά αγόρασε από το εξωτερικό και τά διαμόρφωσε σιγά-σιγά. Δεν έχω πρόθεση να τον μειώσω άλλωστε έχει καλό παρελθόν και σοβαρή μελέτη των μπονσάι αλλά όλοι μας αντιλαμβανόμαστε ότι για να καταφέρουμε να φτιάξουμε ένα αξιοπρεπές μπονσάι ξεκινώντας από ένα φυτό αγορασμένο από το φυτώριο σίγουρα δεν θα φτάσει η ζωή μας και μάλλον θα το τελειώσουν οι επόμενοι με κίνδυνο πάντα να μην γίνει ποτέ κάτι το όμορφο. Ξεκινώντας από ένα γιαμαντόρι θα έχουμε κερδίσει 20-30-40 + χρόνια δηλαδή την περισσότερη δουλειά την έκανε η φύση, εμείς την λιγότερη αλλά έχουμε μεγάλες πιθανότητες να αποκτήσουμε ένα εξαιρετικό μπονσάι και εμείς νά γίνουμε μάστερ.Αυτό το χόμπυ και την φιλοσοφία του ο καθένας την αντιλαμβάνεται και την μεταφράζει όπως νομίζει και όπως μπορεί. Δεν θα ανοίξουμε πόλεμο. Εξαρτάτε τι θέλουμε, τι ζητάμε, τι προσδοκούμε και πού θέλουμε να φτάσουμε. Στο χέρι μας είναι η κάθε επιλογή.
Αρβυλα, φτυάρια, κασμάδες, πριόνια, καφέδες και βούρ στους λόγγους και τά βουνά.
Ο Φεβρουάριος είναι κοντά. Κάτι μπορεί να βρεθεί. Και τότε ο πολυπόθητος τίτλος του μάστερ είναι κοντά. Μην φοβάστε. Έχω δεί Έλληνες με εμπειρία 5-7-10 χρόνια να γίνονται μάστερ πολύ γρήγορα. Ας είναι καλά τά βοσκοτόπια και τά van από το εξωτερικό.
Μην ξεχάσετε και το τάπερ με τά κεφτεδάκια.
Και πάλι άσχετο.
Θυμάμαι πρίν από χρόνια την χαρά στο πρόσωπο του Παναγιώτη όταν αγόρασε ένα δενδράκι από το φυτώριο πού είχαμε πάει παρέα μαζί αρκετοί από εμάς. Αναρωτιέμαι γιατί ο Παναγιώτης δεν έβγαλε κάποιο δένδρο από την φύση. Θα μπορούσε να μας εντυπωσιάσει όλους μας και να γίνει πασίγνωστος στην Ελλάδα (και όχι μόνο) αλλά προτιμά να παλεύει με τά δένδρα του πού καλλιεργεί επιτυχημένα τόσα χρόνια και να βοηθά και να μοιράζεται τις εμπειρίες του με του άλλους.
Ίσως χάλασα την παρουσίαση του αγαπητού Ιωάννη αλλά ελπίζω να με συγχωρέσει.
Δεν έχετε τα απαραίτητα δικαιώματα για να δείτε τα συνημμένα αρχεία σε αυτή τη δημοσίευση.
These users thanked the author Jean-Zac for the post:
Καλημερα δεν ξέρω να τα αναγνωρίζω Itoigawa μου ειπαν. Ειναι λιγο κίτρινος αλλα απο οτι μου είπαν θελει περισσότερο λίπασμα, πίστευα οτι ειναι έτσι απο το πολύ πότισμα γιατι αυτος που το είχε το πότιζε καθε μερα και δεν του χρειάζεται
Καλημερα δεν ξέρω να τα αναγνωρίζω Itoigawa μου ειπαν. Ειναι λιγο κίτρινος αλλα απο οτι μου είπαν θελει περισσότερο λίπασμα, πίστευα οτι ειναι έτσι απο το πολύ πότισμα γιατι αυτος που το είχε το πότιζε καθε μερα και δεν του χρειάζεται
Το μόνο bonsai που δεν χρειάζεται φροντίδα είναι το πλαστικό. Η αγάπη είναι το καλύτερο λίπασμα. Μπονσάι είναι η έκφραση του είναι μου μέσα από την δημιουργία της φύσης για μια ανώτερη από εμένα προς τους άλλους αγάπη.Χ.
