Πυξάρι

[Νικολας72]

Γιώργη,
           κοίτα να δεις πώς έχουν τα πράγματα...

Τα έγραψε λίγο ως πολύ ο Thanos75 & ο Sinaf, απλά επιβεβαιώνω από εμπειρία 5 χρόνων, πως το πυξάρι είναι πιο αργό κι από το replay..! Νομίζω ότι η παροιμία "στου κουφού την πόρτα, πάρε την πόρτα και σήκω φύγε...", εάν γραφόταν από κινέζο bonsai-master θα αφορούσε το πυξάρι! ΔΕΝ ΑΚΟΥΕΙ το φυτό...

Έχω αναρτήσει ένα θεματάκι ("Δίδυμα Πυξαριά") σχετικό από την προσπάθεια μου να ασχοληθώ με το είδος. Στα υπόλοιπα θέματα που έχω σηκώσει, κάθε φορά που τα ξαναβλέπω, υπάρχει μία εξέλιξη στο φυτό. Τις περισσότερες φορές σκέφτομαι πως ίσως είναι ώρα για ένα update με νέες φωτό. Εκτός από το πυξάρι... Όσες φορές και να το δω και να το ξαναδώ πάντα ίδιο μου φαίνεται. "Σαν να μην πέρασε μια μέρα" κατά το γνωστό άσμα!

Δεν παχαίνει ο κορμός... ακόμα κι αν του δώσεις όλες τις πάστες ενός ζαχαροπλαστείου! Δεν πετάει νέα κλαδιά από τον κορμό, που να του αφήσεις ένα φυλλαράκι σε κάθε κλαδί! Λες και το διακατέχει ένα death wish, θα προτιμήσει να πεθάνει το φυτό αντί να βγάλει νέα φύλλα και κλαδιά από παλιό κορμό..! Έχει αυξημένη πιθανότητα σπασίματος κατά το λύγισμα, οπότε σύρματα εγώ τα έχω ξεχάσει. Μόνο με σχοινάκια και σύρματα οδηγούς από σταθερά σημεία, κατεβάζω λίγο τα κλαδιά ή καθοδηγώ τις κλίσεις. Πώς είναι το άλλο μεσογειακό φυτό η ελιά... ε, το ακριβώς αντίθετο!!!

Βέβαια, είναι πολύ ανθεκτικά φυτά. Σκέψου ότι ένα ακόμα πυξάρι που είχα, (το σχετικό θεματάκι είχε τίτλο "πυξάρι για αρχή") το πάλεψα πολύ μέχρι να το σκοτώσω. Έμεινε απότιστο εντελώς σε πολύ μικρή γλάστρα για παραπάνω από 15 μέρες (βλάβη αυτόματου ποτισμού σε διακοπές...). Γι' αυτό εάν ξανα-ασχοληθώ ποτέ με πυξάρι, θα είναι λόγω ενός πραγματικά επιβλητικού κορμού ενδεχομένως, με πάρα πολλά κλαδιά από χαμηλά και πλούσιο φύλλωμα, που θα το δω και θα θεωρήσω αμαρτία να μην το πάρω. Και πάλι θα ξέρω ότι θα έχω ένα φυτό για τεμπέληδες. που δεν θέλει πολλά πολλά...

"Γαϊδουράκι" λοιπόν με μία λέξη το πυξάρι. Ξεροκέφαλο, πεισματάρικο, και από υπομονή... οι απαιτήσεις του φυτού για υπομονή, σε πάνε σε άλλο level (μέχρι που αλλάζεις πίστα...!) Το δικό σου, έχει κάποια καλά στοιχεία (κορμός, κίνηση), έχεις και τις -όπως πάντα φανταστικές!- προτάσεις του Jean-Zac, νομίζω πως η καλύτερη πρόταση είναι να το βάλεις στο χώμα (αν έχεις την δυνατότητα) και να το ξαναδείς του χρόνου ή μετά από δύο χρόνια! Να του δώσεις δηλαδή ότι περισσότερο μπορείς από προϋποθέσεις ανάπτυξης. Όπως και να 'χει, καλή συνέχεια!  

[Giorgos G.]

Ο Γιάννης σου έχει κάνει δύο ωραίες προτάσεις!
Το πρόβλημα με τα πυξάρια είναι ότι πρέπει να βρεις από την αρχή υλικό με παχύ κορμό, γιατί παίρνει πολλά χρόνια... για ένα νεαρό φυτό να παχύνει, πόσο μάλλον εάν μεγαλώνει σε γλάστρα.
Εμπειρικά θα σου πω ότι δεν θέλει δραστικά κλαδέματα διότι το φυτό χάνει πολλή δύναμη και αργεί να επανέλθει. Κάτι σαν τους γιουνίπερους. Επίσης, όπως αναφέρει και ο Θάνος, μην περιμένεις από δραστικό κλάδεμα στα κλαδιά να δεις να πετάει νέους οφθαλμούς πιο πίσω στο ίδιο κλαδί, ωστόσο είναι πιθανόν να πετάξει από χαμηλότερα στον κορμό. Κατά τη διαμόρφωση ενδείκνυται η "νατουραλιστική" προσέγγιση, δηλαδή πως θα φαινόταν ως δέντρο στη φύση καθώς λόγω της δομής των κλαδιών του, δηλαδή πολλά μικρά φύλλα στο ίδιο στέλεχος, το καλύτερο είναι να γεμίζουν τα κενά και να υπάρχει μία συνολική εικόνα, αγνοώντας κάποιους κανόνες της τέχνης κατά το κλάδεμα.
Θα έλεγα να το άφηνες να αναπτυχθεί ελεύθερα για ένα χρόνο, ώστε να δυναμώσει και κάνεις διαμόρφωση από του χρόνου το φθινόπωρο.
​​​​​​

 

απ'ότι κατάλαβα είναι καλύτερα να το αφήσω στην ησυχία του και φέτος. Ευχαριστώ πολύ για τις πληροφορίες
 

[sinaf]

Ο Γιάννης σου έχει κάνει δύο ωραίες προτάσεις!
Το πρόβλημα με τα πυξάρια είναι ότι πρέπει να βρεις από την αρχή υλικό με παχύ κορμό, γιατί παίρνει πολλά χρόνια... για ένα νεαρό φυτό να παχύνει, πόσο μάλλον εάν μεγαλώνει σε γλάστρα.
Εμπειρικά θα σου πω ότι δεν θέλει δραστικά κλαδέματα διότι το φυτό χάνει πολλή δύναμη και αργεί να επανέλθει. Κάτι σαν τους γιουνίπερους. Επίσης, όπως αναφέρει και ο Θάνος, μην περιμένεις από δραστικό κλάδεμα στα κλαδιά να δεις να πετάει νέους οφθαλμούς πιο πίσω στο ίδιο κλαδί, ωστόσο είναι πιθανόν να πετάξει από χαμηλότερα στον κορμό. Κατά τη διαμόρφωση ενδείκνυται η "νατουραλιστική" προσέγγιση, δηλαδή πως θα φαινόταν ως δέντρο στη φύση καθώς λόγω της δομής των κλαδιών του, δηλαδή πολλά μικρά φύλλα στο ίδιο στέλεχος, το καλύτερο είναι να γεμίζουν τα κενά και να υπάρχει μία συνολική εικόνα, αγνοώντας κάποιους κανόνες της τέχνης κατά το κλάδεμα.
Θα έλεγα να το άφηνες να αναπτυχθεί ελεύθερα για ένα χρόνο, ώστε να δυναμώσει και κάνεις διαμόρφωση από του χρόνου το φθινόπωρο.
​​​​​​

[Giorgos G.]

Εγώ πάντως έχω απογοητευτεί πολύ με τα πυξάρια. πολύ μικρή ανάπτυξη, όποτε τα κλαδευω δεν ξαναπετούν μες την ίδια καλλιεργητική περίοδο και βέβαια δεν πετούν από τον κορμό ή τα κλαδιά.
το virtual είναι πολύ ωραίο, αλλά νομίζω ότι θα δυσκολευτείς πολύ να του φτιάξεις την νέα κορυφή.
είναι ένα στοίχημα πάντως κι αυτό.
 

 

είναι η πρώτη φορά που θα ασχοληθώ με πυξάρι, και δεν ξέρω πως συμπεριφέρεται το είδος. Είδομεν..

[thanos75]

Εγώ πάντως έχω απογοητευτεί πολύ με τα πυξάρια. πολύ μικρή ανάπτυξη, όποτε τα κλαδευω δεν ξαναπετούν μες την ίδια καλλιεργητική περίοδο και βέβαια δεν πετούν από τον κορμό ή τα κλαδιά.
το virtual είναι πολύ ωραίο, αλλά νομίζω ότι θα δυσκολευτείς πολύ να του φτιάξεις την νέα κορυφή.
είναι ένα στοίχημα πάντως κι αυτό.
 

[Giorgos G.]

έτσι μάλιστα !!

[Jean-Zac]

.

[Harris]

Έχει ωραια κίνηση αλλα τα κλαδιά δεν σε "σωστα" σημεία. Θα πρέπει καποια να τα κόψεις.

[Giorgos G.]

Πυξάρι φυτωρίου ύψους σχεδον 40 εκατοστών το οποίο αγοράστηκε πριν τρία σχεδόν χρόνια. Μέχρι πέρυσι δεν πήγαινε καλά και πίστευα ότι θα ξεραθεί γιατί νεκρώνονταν σταδιακά κάποια τμήματά του. Αρχικά είχε διπλό κορμό αλλά ο ένας ξεράθηκε. Φέτος πάει καλά και αναπτύσσει νέα κλαδιά. Ακόμη δεν ξέρω αν πρέπει να το πειράξω το ερχόμενο χειμώνα (μεταφύτευση - κλάδεμα ίσως και λίγο συρμάτωμα) ούτε τι σχέδιο να του δώσω. Ζητώ προτάσεις / απόψεις αν πρέπει να το αφήσω και φέτος στην ησυχία του καθώς και ιδέες για τη διαμόρφωσή του.
Ευχαριστώ

πυξαρι.JPG